Godziny pracyPoniedziałek - Sobota 06:00 - 21:00DojazdFiltrowa 30/24, 02-080 Warszawa
Uczennica-dziewczyna-ruda-szkola-zestresowana-mlodzież-fobia-szkolna.jpg

13 września 2023 Bez kategorii

Jak pomóc dziecku radzić sobie z presją i wymaganiami szkolnymi?

Najcenniejszą rzeczą, którą możemy dać naszym dzieciom, jest czas i uwaga.

Szkoła to miejsce, w którym dzieci rozwijają swoje umiejętności i zdobywają wiedzę, ale może być także źródłem ogromnego stresu. Jako rodzice, możemy odegrać istotną rolę w pomaganiu naszym dzieciom w radzeniu sobie z wymaganiami szkolnymi. Oto kilka praktycznych strategii:

1. Rozmawiaj z dzieckiem o jego uczuciach

dziewczynka uśmiechnięta pozująca do zdjęcia na tle innych dzieci

Wspieraj otwartą komunikację z dzieckiem. Zadawaj pytania o jego uczucia i doświadczenia w szkole. Nie wystarczy zapytać ogólnie, „Jak było w szkole?”. Na to pytanie dziecko zazwyczaj odpowiada „fajnie” a my wracamy do swoich zajęć. Zadaj konkretne pytania, na przykład:

  • „Jakie lekcje dzisiaj były najbardziej interesujące?”
  • „Czy masz teraz jakieś trudności w nauce?”
  • „Czy wiesz, że zawsze możesz porozmawiać ze mną o swoich zmartwieniach?”

Rozmawiając z dzieckiem, skup się na nim, słuchaj aktywnie, odłóż telefon, skoncentruj się na rozmowie, zadawaj pytania pogłębiające.

Przykład: Jeśli Twoje dziecko wyraża zaniepokojenie nadmierną ilością pracy domowej, możesz omówić, jak skutecznie organizować czas i rozwiązywać zadania.

2. Pomagaj w zarządzaniu czasem

Dzieci, które potrafią efektywnie zarządzać czasem, są w stanie zredukować stres związany z nauką. Wspólnie z dzieckiem stwórz harmonogram nauki, uwzględniając w nim przerwy na odpoczynek. Naucz je, że zarządzanie czasem to nie tylko klucz do sukcesu w nauce ale i do lepszego samopoczucia.

Przykładem może być:

  • 30 minut nauki matematyki,
  • 10 minut przerwy na świeże powietrze lub przekąskę,
  • 30 minut nauki języka obcego.

Przykład: Jeśli Twoje dziecko ma problemy z organizacją czasu, możecie razem opracować plan tygodniowy, w którym zapisujecie godziny przeznaczone na naukę, przerwy i czas wolny. Grafik może obejmować nie tylko zadania ale i bardziej przyjemne aktywności, jak na przykład wspólne lody w środę po szkole:)

3. Wspieraj zdrowe nawykiuczennica obgadywana przez koleżanki w szkole bulling smutna oparta o ścianę

Zdrowe nawyki żywieniowe, regularna aktywność fizyczna i odpowiedni sen mają ogromne znaczenie dla zdolności dziecka do radzenia sobie ze stresem. Aktywność fizyczna wpływa na mózg, zwiększa poziom pewności siebie, daje poczucie sprawczości oraz przynależności do grupy rówieśniczej.

Przykłady wpływu aktywności fizycznej na mózg to:

  • Poprawa koncentracji.
  • Redukcja poziomu stresu i lepsza regulacja emocji.
  • Wzrost wydolności intelektualnej.

Przykład: Zachęć swoje dziecko do aktywności fizycznej, na przykład wspólnego biegania, jazdy na rowerze czy udziału w zajęciach sportowych.

4. Pomagaj w radzeniu sobie z problemami

Nauka jest procesem pełnym wyzwań. Zachęć swoje dziecko do radzenia sobie z problemami, ucząc je trwałości i elastyczności. Pytaj o konkretne sytuacje i reakcje, na przykład:

  • „Co myślisz, że poszło źle w tej sytuacji, i jak możemy to poprawić?”
  • „Czym możemy zająć się najpierw, aby pomóc Ci się lepiej czuć?”

Warto podkreślić, że w pierwszej kolejności należy zadbać o dobre samopoczucie dziecka, ponieważ stres może utrudnić przyswajanie wiedzy i osiąganie dobrych wyników szkolnych.

Przykład: Jeśli Twoje dziecko otrzymało mniej niż satysfakcjonującą ocenę, możecie razem analizować, gdzie popełniono błąd i jakie kroki podjąć, aby się poprawić. Jednak zawsze podkreślaj, że najważniejsze jest, żeby dziecko czuło się dobrze ze sobą i swoją nauką.

5. Praktykujcie techniki relaksacyjne

Naucz dziecko technik relaksacyjnych, które pomogą mu kontrolować stres. Przykładem może być ćwiczenie oddechowe. rodzice z dziećmi układający puzzle przy stole uśmiechnięci rodzina świadome rodzicielstwoWłącz to w codzienne aktywności, na przykład podczas spaceru. Razem skupcie się na głębokim, spokojnym oddychaniu. To doskonały sposób, aby oswoić dziecko z technikami relaksacyjnymi.

Nie musisz nawet nazywać tych aktywności, techniką relaksacji i uważności może być wspólne układanie puzzli, gra w Jengę czy budowanie z klocków. Chodzi o to, żeby skupić się na chwili obecnej, wyciszyć zewnętrzne stresory i uspokoić umysł. Dodatkowym atutem będzie wzmocnienie waszych więzi.

6. Komunikacja z nauczycielami i psychologiem szkolnym

Rodzice powinni aktywnie uczestniczyć w edukacji swojego dziecka, co obejmuje także komunikację z nauczycielami i psychologiem szkolnym. Rodzic powinien zaangażować się, gdy:

  • Dziecko wykazuje wyraźne spadki w wynikach szkolnych lub trudności w nauce.
  • Dziecko wykazuje objawy dużego stresu, takie jak bezsenność, zmiany w zachowaniu czy nagłe pogorszenie zdrowia.
  • Dziecko ma problemy z prześladowaniem.
  • Dziecko ma trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami.

W takich przypadkach, rodzice powinni zachęcać dziecko do otwartej rozmowy o problemach i próbować zrozumieć jego punkt widzenia. Następnie warto podjąć działania w celu rozwiązania sytuacji, takie jak kontakt z nauczycielami lub psychologiem szkolnym, by uzyskać fachową pomoc.

Badania neurobiologiczne u dzieci i młodzieży

Ostatnie badania z zakresu neurobiologii dostarczają cennych informacji na temat tego, jak dzieci i młodzież reagują na sytuacje stresowe w odmienny sposób niż dorośli. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla odpowiedniego wsparcia i rozpoznawania objawów stresu u młodszych osób.

Mózg dzieci i młodzieży nadal się rozwija, szczególnie obszary związane z kontrolą emocji i procesowaniem stresu. Badania wykazują, że te obszary, takie jak korowód przedczołowy, rozwijają się stopniowo i nie osiągają pełnej dojrzałości aż do wieku dorosłego. To oznacza, że młodsze osoby mogą mieć trudności w kontrolowaniu emocji i reagować na stres bardziej impulsywnie niż dorośli.

Agresja i wycofanie dzieckaruda dziewczyna z słuchawkami na uszach trzymająca w ręce telefon

Sposobem radzenia sobie z problemami i stresem może być podobnie jak u dorosłych agresja, samookaleczanie lub wycofanie. U dziecka ta reakcja może być bardziej intensywna. Ponad to kora przedczołowa, która odpowiada między innymi za racjonalne myślenie, planowanie i nasze reakcje na stresory wciąż nie jest pełni rozwinięta.

Pamiętajmy, że jeżeli dziecko przejawia niechęć do nas lub innych osób bądź wykazuje zachowanie, którego nie akceptujemy może być to wołanie o zwrócenie uwagi lub zagubienie. Wyposażeni w tę wiedzę będziemy mogli skutecznie pomóc dziecku zamiast nieświadomie nasilać jego objawy.

Długotrwały stres dziecka

Badania również podkreślają, że długotrwałe narażenie na stres w okresie dzieciństwa i młodości może mieć negatywny wpływ na rozwijający się mózg. To może prowadzić do problemów z regulacją emocji, funkcjami wykonawczymi oraz zdolnością do radzenia sobie ze stresem w przyszłości.

Jako rodzice nie uzyskujemy automatycznie instrukcji obsługi młodego człowieka, każdy z nas popełnia w dobrej wierze wiele błędów wychowawczych, powiela krzywdzące schematy z własnego dzieciństwa lub nie jest w stanie nawiązać satysfakcjonującej więzi z dzieckiem.

W obecnych czasach dysponujemy wiedzą na ten temat, warto aby jako rodzić poszukiwać tej wiedzy. Możemy zacząć od publikacji, książek lub podcastów. Warto także zwrócić się o poradę do specjalisty, psychologa lub psychoterapeuty. Pomoże nam on dobrać odpowiednie narzędzia aby zapewnić dziecku najlepsze warunki dorastania.

Podsumowanie

Rozumienie, że dzieci i młodzież reagują na stres inaczej niż dorośli, jest kluczowe dla skutecznego wsparcia i zapewnienia zdrowego rozwoju emocjonalnego. Działając w oparciu o wiedzę z zakresu neurobiologii, rodzice mogą lepiej zrozumieć i pomóc swoim dzieciom w trudnych chwilach.

Życzymy dobrego dnia. W razie potrzeby jesteśmy do Twojej dyspozycji.
Zespół Holisens


diagnostyka-psychologiczna-dzieci-i-doroslych.jpg

28 sierpnia 2023 Bez kategorii

Czym jest diagnostyka psychologiczna, od czego zacząć?

Diagnostyka psychologiczna stała się ważnym narzędziem dla zrozumienia i rozwiązania problemów emocjonalnych, zachowania i rozwoju u osób w różnym wieku. Począwszy od dzieciństwa, poprzez młodość, aż do dorosłego życia, proces diagnostyczny odgrywa rolę w kształtowaniu zdrowego umysłu i satysfakcjonującego życia. W poniższym artykule przyjrzymy się, czym tak naprawdę jest diagnostyka psychologiczna dla dzieci i dorosłych, kiedy jest zalecana oraz czy i jakie korzyści niesie dla rozwoju i dalszej terapii.

Kiedy Diagnostyka Psychologiczna Jest Zalecana

  1. terapeutka siedząca na dywanie z dzieckiem podczas sesji psychologicznej w gabinecieW Dzieciństwie i Wczesnym Dzieciństwie: Diagnostyka psychologiczna dzieci może być zalecana, gdy pojawiają się trudności w rozwoju, nauce, relacjach z rówieśnikami lub zachowaniu, które nie mijają naturalnie.
  2. W Okresie Dojrzewania: Młodzież często doświadcza silnych emocji i niepewności. Diagnoza może pomóc zrozumieć, czy to normalne elementy dojrzewania czy też oznaki poważniejszych problemów.
  3. U Dorosłych: Diagnostyka nie jest tylko domeną dzieci. Dorośli często sięgają po nią, gdy odczuwają trudności emocjonalne, relacyjne czy zawodowe, które wpływają na ich jakość życia.
  4. Na Prośbę Instytucji Edukacyjnych: Przedszkola i szkoły mogą zlecić diagnostykę, jeśli zauważą problemy w nauce, zachowaniu lub socjalizacji u uczniów.

Korzyści Diagnostyki Psychologicznej

  1. Zrozumienie Problemu: Diagnoza pomaga zidentyfikować korzenie problemów, co jest kluczowe dla skutecznego leczenia i rozwoju.
  2. Indywidualne Dostosowanie Terapii: Na podstawie diagnozy można wybrać właściwą terapię psychologiczną lub, w niektórych przypadkach, odpowiednie leki, co znacznie zwiększa szanse na poprawę.
  3. Wsparcie Rodziny i Terapeutów: Diagnoza dostarcza wiedzy, która pomaga rodzinom i terapeutom zrozumieć jednostkę i lepiej wspierać jej rozwój.
  4. Dodatkowe korzyści: W przypadku uzyskania diagnozy i orzeczenia, dostępne są dodatkowe formy pomocy dla dzieci i rodziców. Może to być dodatkowy wychowawca w przedszkolu, indywidualny tok nauczania, wydłużony czas pisania egzaminów, brak odpowiedzi ustnych w szkole czy dofinansowanie do terapii. Wszelkich dodatkowych informacji na ten temat udzieli diagnosta po ustaleniu celów i oczekiwań z pacjentem.

Proces Diagnostyczny

    1. Wstępna konsultacja: Proces zwykle rozpoczyna się od wstępnej konsultacji, podczas której rodzic lub pacjent  opowiada o swoich problemach, trudnościach czy obawach. Psycholog może również przedstawić swoje doświadczenie i podejście terapeutyczne. Na tym etapie tworzy się pierwsze wrażenie i określa ogólny cel terapii lub diagnozy.
    2. mężczyzna diagnostyka psychiatra psychologWywiad diagnostyczny: Jest to głębsza rozmowa mająca na celu poznanie historii życia pacjenta, jego relacji z rodziną, przebiegu edukacji, kariery zawodowej, relacji społecznych, a także ewentualnych wcześniejszych doświadczeń terapeutycznych. Psycholog może również zapytać o obecne objawy, emocje i myśli pacjenta.
    3. Testy psychologiczne: W zależności od potrzeb, psycholog może zdecydować się na zastosowanie różnych testów psychologicznych. Mogą to być kwestionariusze samooceny, testy osobowości, testy inteligencji czy inne narzędzia mające na celu lepsze zrozumienie funkcjonowania emocjonalnego i poznawczego pacjenta.
    4. Obserwacja i analiza: W trakcie sesji terapeutycznych psycholog obserwuje zachowanie, reakcje emocjonalne i mowę ciała pacjenta. Te obserwacje pomagają lepiej zrozumieć kontekst terapeutyczny oraz odpowiednio dostosować techniki i strategie terapeutyczne.
    5. Diagnoza: Na podstawie zebranych informacji psycholog formułuje diagnozę, czyli opisuje problemy pacjenta w kontekście psychologicznym i klinicznym. Diagnoza może dotyczyć zaburzeń emocjonalnych, zachowania, relacji interpersonalnych czy innych aspektów funkcjonowania.
    6. Formułowanie planu terapeutycznego: Po postawieniu diagnozy, psycholog razem z pacjentem opracowuje plan terapeutyczny. Plan ten określa cele terapii, metody pracy, częstotliwość sesji oraz oczekiwane efekty.
    7. Terapia i interwencje: W trakcie terapii psycholog może stosować różnorodne techniki terapeutyczne, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, terapia psychodynamiczna, terapia poznawcza czy terapia interpersonalna. Celem terapii jest pomóc pacjentowi zrozumieć i radzić s
    8. obie z trudnościami oraz osiągnąć postawione cele.
    9. Ewaluacja postępów: Psycholog regularnie monitoruje postępy pacjenta i dostosowuje terapię w miarę potrzeb. Może to obejmować korektę celów, strategii terapeutycznych lub intensywności sesji.
    10. Zakończenie terapii lub diagnozy: Kiedy cele terapii zostaną osiągnięte lub pacjent uzyska wystarczającą pomoc, psycholog kończy proces terapeutyczny. W przypadku diagnozy, zwykle podsumowuje się wnioski oraz zaleca ewentualne dalsze kroki, takie jak kontynuacja terapii, farmakoterapia lub inne formy wsparcia.

Zaangażowanie Diagnosty i Lekarza Psychiatry

Diagnosta psychologiczny odgrywa kluczową rolę w procesie diagnozy, identyfikując problemy emocjonalne i zachowanie. Lekarz psychiatra natomiast może dodać medyczną perspektywę, decydując o ewentualnym leczeniu farmakologicznym lub w celu uzyskania formalno-prawnych dokumentów.

„Diagnoza psychologiczna jest jak mapowanie umysłu. Pomaga zrozumieć, dlaczego działamy tak, a nie inaczej.”

Informacje Praktyczne o Diagnostyce

psycholożka z dzieckiem na dywanie w gabinecie terapeutycznym

Najlepszym rozpoczęciem procesu diagnostycznego jest spotkanie konsultacyjne z psychologiem diagnostą. Podczas takiego spotkania pacjent lub rodzice dziecka mogą przedstawić swoje obawy, problemy i cele. Psycholog diagnosta analizuje kontekst i proponuje dalsze kroki. Pacjent dowie się, czy zalecana jest diagnoza, ile spotkań może obejmować oraz jakie narzędzia diagnostyczne zostaną użyte.

Ilość spotkań

W przypadku diagnostyki dzieci, psycholog diagnosta może także udzielić informacji na temat dalszych kroków w przypadku potwierdzenia diagnozy. Mogą to być porady dotyczące współpracy z służbą zdrowia, szkołą czy innymi instytucjami. W standardowym procesie diagnostycznym zazwyczaj zawiera się 3 do 5 spotkań, choć to może się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb.

Koszt diagnozy psychologicznej

Koszt diagnostyki może być zróżnicowany, zwłaszcza w zależności od rodzaju używanych testów i zakresu analizy. Całkowity koszt diagnostyki mieści się przeważnie w przedziale między 800 a 1900 złotych. Warto jednak pamiętać, że jest to inwestycja w zdrowie psychiczne i osobisty rozwój, która może przynieść długoterminowe korzyści.

Przez wczesne wykrywanie i odpowiednie dostosowanie terapii lub interwencji, proces diagnostyczny może znacząco wpłynąć na jakość życia pacjenta i otworzyć drogę do dalszego rozwoju.

Życzymy dobrego dnia,
W razie potrzeby jesteśmy do Twojej dyspozycji.
Zespół Holisens


Holisens_post_o_nas-1.jpg

4 lipca 2023 Bez kategorii

Jak znaleźć dobrego terapeutę?

Oto kilka kluczowych pytań, które należy sobie zadać szukając kontaktu z psychoterapeutą lub psychologiem.

Wybór odpowiedniego terapeuty jest ważny dla osiągnięcia szybszych i lepszych rezultatów w psychoterapii. Odpowiednio dobrany specjalista może pomóc Ci w radzeniu sobie z trudnościami i poprawie Twojego stanu psychicznego. Oto kilka ważnych czynników, na które warto zwrócić uwagę podczas wyboru terapeuty:

1. Wykształcenie i doświadczenie:

Sprawdź, jakie wykształcenie posiada terapeuta. Certyfikat i specjalizacje w dziedzinie psychoterapii są ważnymi wskaźnikami profesjonalizmu. Dodatkowo, zwróć uwagę na doświadczenie terapeuty w pracy z osobami o podobnych trudnościach do Twoich. Niestety można znaleźć na rynku oferty terapeutów, którzy nie posiadają odpowiednich kwalifikacji. Znacznie bezpieczniej jest sprawdzić te kryteria, możesz bez wahania poprosić swojego terapeutę o okazanie dyplomów i kwalifikacji. Terapeuci często też publikują te dokumenty na stronie internetowej lub w gabinecie.

2. Subiektywne odczucia:

W trakcie rozmowy z terapeutą zwróć uwagę na swoje subiektywne odczucia. Czy czujesz się komfortowo w obecności terapeuty? Czy masz poczucie, że Cię rozumie i słucha? Ważne jest, aby nawiązać z terapeutą empatyczną i zaufaną relację. Oczywiście pierwsze odczucie może być błędne jednak po godzinnej sesji lub dwóch powinnaś / powinieneś już wiedzieć jak czujesz się daną osobą. Nie wahaj się powiedzieć o tym terapeucie, jest to ważna informacja. Terapia ma poprawiać komfort Twojego życia, zdecydowanie warto zaufać tu swoim odczuciom i intuicji.

3. Specjalizacja i zakres zagadnień:

Sprawdź, czy terapeuta posiada specjalizację lub doświadczenie w obszarze, który dotyczy Twoich potrzeb. Niektórzy terapeuci specjalizują się w konkretnej dziedzinie, np. terapia uzależnień, terapia małżeńska czy terapia traumy. Ważne jest, aby wybrać terapeutę, który ma wiedzę i umiejętności odpowiednie do Twoich potrzeb. Często możesz nie wiedzieć z czym dokładnie się zmagasz, czy to depresja, stany lękowe, zaburzenia osobowości lub inne przypadłości. Powiedz o tym terapeucie i razem poszukajcie odpowiedniej ścieżki. W poradniach gdzie przyjmuje zespół terapeutów i psychiatrów jak Holisens, jeśli okaże się że terapeuta nie jest wystarczająco przeszkolony w danej dziedzinie, przekaże za Twoim pozwoleniem rekomendację do bardziej doświadczonej osoby lub takiej, która waszym wspólnym zdaniem będzie dla Ciebie bardziej odpowiednia.

terapeutka robiąca test diagnostyczny pacjentowi

4. Zdjęcie i opis na stronie:

Chociaż nie jest to jedyny ważny czynnik, zdjęcie i opis terapeuty na stronie internetowej mogą dawać pierwsze wrażenie. Czasem możemy czuć większe zaufanie do terapeuty, gdy widzimy jego twarz i czytamy o jego podejściu terapeutycznym. Jeśli na pierwszy rzut oka terapeuta lub terapeutka spełnia Twoje oczekiwania, ale wciąż masz wątpliwości, po prostu zadzwoń do poradni i dopytaj. W Holisens możesz poprosić o krótką rozmowę telefoniczną z terapeutą przed umówieniem spotkania. Pamiętaj też, że nie musisz zobowiązywać się do niczego, Pierwsza konsultacja ma na celu między innymi sprawdzenie czy chcesz iść ścieżką terapeutyczną z daną osobą.

5. Zmiana terapeuty:

Pamiętaj, że pierwszy wybór terapeuty nie musi być ostateczny. Jeśli poczujesz, że terapia nie spełnia Twoich oczekiwań lub nie czujesz się komfortowo, zawsze możesz poszukać innego terapeuty. Ważne jest, aby słuchać swoich potrzeb i dążyć do znalezienia terapeuty, który będzie odpowiedni dla Ciebie.

Wybór odpowiedniego terapeuty może być kluczowym krokiem w zmianie perspektywy i odzyskaniu równowagi emocjonalnej. Terapia może pomóc Ci zrozumieć siebie, rozwikłać wewnętrzne konflikty, doskonalić umiejętności komunikacyjne i radzenia sobie z trudnościami. Jest to proces, który może trwać od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od indywidualnych potrzeb.

6. Psychoterapeuci a psychiatrzy:

grafika przedstawiająca kobietę i mężczyznę podczas terapii

Różnica między psychologiem a psychiatrą jest istotna. Psycholog posiada wykształcenie w dziedzinie psychologii i świadczy pomoc psychologiczną, diagnozuje i prowadzi terapię, jednak nie przepisuje leków. Psychiatra to lekarz, który może diagnozować oraz leczyć zaburzenia psychiczne, w tym przepisywać leki. Obydwie profesje są równie istotne, mają nieco inny zakres działania jednak uzupełniają się wzajemnie. Zazwyczaj wizyty u psychologa lub psychoterapeuty mają większość częstotliwość spotkań. Psychiatra jeśli to konieczna uzupełnia terapię farmakologicznie, co jakiś czas monitoruje postępy i dostosowuje do nich dawki leków.

7. Płeć terapeuty:

Dla niektórych osób ważne jest, aby terapeuta był tej samej lub określonej płci. Niektóre tematy lub konkretne zakresy zagadnień mogą być dla tych osóbwygodniej omawiane z terapeutą tej samej płci lub przeciwnie. To indywidualny wybór, na który możesz sobie pozwolić i który warto uwzględnić. Możesz też zadać sobie pytanie, dlaczego wolę pracować z określoną osobą i omówić to z terapeutką lub terapeutą.

Pamiętaj, że znalezienie odpowiedniego psychoterapeuty to indywidualny proces, który może wymagać czasu. Ważne jest, abyśmy czuli się komfortowo i bezpiecznie podczas terapii, a terapeuta posiadał odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie. Nie wahaj się zadawać pytań i rozmawiać z kilkoma terapeutami, zanim podejmiesz decyzję.

Spokojnego dnia,

Zespół Holisens


atrakcyjny-szczęśliwy-mężczyzna-uśmiechnięty1.jpg

1 czerwca 2023 Bez kategorii

Nauka szczęścia: jak budować trwałe poczucie spełnienia

Wszyscy dążymy do szczęścia i poczucia spełnienia w życiu. Czy jest możliwość nauczenia się szczęścia? Czy istnieją konkretne strategie, które pomogą nam budować trwałe i autentyczne poczucie spełnienia? W artykule odkryjemy głębiej zasady nauki szczęścia oraz zaprezentujemy porady i konkretną praktykę, które możesz wdrożyć w swoje codzienne życie, aby osiągnąć głębokie poczucie spełnienia.

1. Skoncentruj się na relacjach:

Badania potwierdzają, że relacje międzyludzkie są jednym z kluczowych czynników wpływających na nasze szczęście. Zainwestuj swój czas i uwagę w budowanie zdrowych, bliskich relacji z rodziną, przyjaciółmi i partnerem. Skup się na jakości tych relacji poprzez aktywne słuchanie, okazywanie zainteresowania i wspólnie spędzane czasu. Dr. Robert Waldinger, profesor Harvardu, który prowadził badania nad długoterminowym szczęściem, podsumowuje to w bardzo prostych słowach: „Dobre relacje sprawiają, że jesteśmy zdrowsi i szczęśliwsi”.

Praktyczne działanie:

Znajdź czas na spotkania ze swoimi bliskimi. Może to być cotygodniowy obiad z rodziną, wspólna gra planszowa z przyjaciółmi w weekend czy regularne randki z partnerem. Możesz także zarezerwować sobie kilka minut dziennie na towarzyski telefon do kogoś bliskiego lub nawet dalszego znajomego. Stwórz świadomie przestrzeń dla tych relacji i angażuj się w nie.

2. Praktykuj wdzięczność:

Często zapominamy doceniać to, co już mamy w życiu. Codziennie poświęć chwilę na zastanowienie się nad tym, za co możesz być wdzięczny. Prowadzenie dziennika wdzięczności, w którym zapisujesz trzy rzeczy, za które jesteś wdzięczny każdego dnia, może zmienić sposób, w jaki postrzegasz świat i zwiększyć poczucie spełnienia.

Praktyczne działanie:

Każdego wieczoru przed snem zapisuj w swoim dzienniku trzy rzeczy, za które jesteś wdzięczny z danego dnia. Mogą to być drobne rzeczy, takie jak miłe słowo od kolegi w pracy, pyszny posiłek, piękny zachód słońca, to że masz dostęp do podstawowych wygód jak ciepła woda w kranie lub to że możesz spędzić noc w wygodnym łóżku. Świadome docenianie tych chwil pomaga nam zauważyć piękno i wdzięczność w naszym życiu. Początkowo możesz także po prostu pomyśleć o tych rzeczach, jeśli będzie Ci łatwiej nie zapisuj ich tylko przywołaj w pamięci. Wdzięczność buduje głębokie poczucie szczęścia. Zawsze jest coś za co możesz być wdzięczny!

3. Przyjmij podejście do rozwoju osobistego:

Stały rozwój osobisty i dążenie do osiągnięcia swojego pełnego potencjału wpływa pozytywnie na nasze poczucie spełnienia. Określ to jaki chciałbyś być i co osiągnąć, zarówno w sferze zawodowej, jak i osobistej. Kiedy skupiamy się na rozwoju i rozwijamy nasze umiejętności, odczuwamy większe poczucie spełnienia i satysfakcji.

Praktyczne działanie:

Wybierz obszar swojego życia, w którym chciałbyś się rozwijać. Może to być zdobycie nowych umiejętności zawodowych, nauka nowego języka, czy praca nad swoim rozwojem duchowym czy choćby. Znajdź konkretne działania, które podejmiesz, aby osiągnąć swoje cele i zobacz, jak stopniowy postęp przyczynia się do Twojego poczucia spełnienia. Nie skupiaj się od razu na wielkim rezultacie, pozwól sobie na radość z małych kroków. Np: codziennie przez pięć minut będę się rozciągała, będę korzystał ze schodów zamiast windy, będę wypijała 2,5 litra wody dziennie, poczytam przez 5 minut dziennie.

Każdy z tych małych celów dziennych może wydawać się mało znaczący, każdy ma jednak ogromną moc.

4. Odkrywaj swoje pasje i zainteresowania:

Znalezienie i angażowanie się w pasję może przynieść ogromną radość i satysfakcję. Zastanów się, czym jesteś naprawdę zainteresowany i poświęć czas na rozwijanie tych pasji. Może to być gra na instrumencie, podróżowanie, malowanie czy uprawianie sportu. Wykonując rzeczy, które naprawdę kochasz, zwiększasz swoje poczucie szczęścia.

Praktyczne działanie:

Zrób listę swoich pasji i zainteresowań. Wybierz jedno z nich i zarezerwuj regularny czas w swoim kalendarzu, aby się temu poświęcić. Może to być godzina tygodniowo na grę na instrumencie, wieczór spędzony na malowaniu lub planowanie wyjazdu związanego z Twoim zainteresowaniem.

5. Porównania społeczne a autentyczność:

Często wpadamy w pułapkę porównywania się z innymi, co prowadzi do poczucia niezadowolenia i niewłaściwych oczekiwań. Zamiast tego, skoncentruj się na budowaniu autentycznego życia, które odpowiada Twoim wartościom i celom. Praktykowanie samoakceptacji i docenianie swoich indywidualnych cech i osiągnięć przyczyniają się do trwałego poczucia spełnienia.

Praktyczne działanie:

Codziennie zastanów się nad swoimi mocnymi stronami i osiągnięciami. Zapisz je w swoim dzienniku lub stwórz specjalną listę, którą możesz przeglądać w trudniejszych momentach. Ćwicz akceptację samego siebie i doceniaj swoją indywidualność. Nie próbuj porównywać swojego życia do tego przedstawianego w mediach społecznościowych, nie jest ono prawdziwe!

6. Ćwicz mindfulness:

Mindfulness, czyli świadome bycie w chwili obecnej, może przynieść korzyści w redukcji stresu i zwiększeniu poczucia spokoju i szczęścia. Ćwiczenie uważności pomaga nam zatrzymać się w teraźniejszości i doceniać drobne chwile życia.

Praktyczne działanie:

Codziennie poświęć kilka minut na praktykę mindfulness. Możesz skupić się na oddechu, obserwować swoje myśli i emocje bez oceniania, lub wykonywać proste ćwiczenia jogi lub medytacji. Praktykowanie uważności regularnie pomoże Ci czerpać radość z chwili obecnej i zwiększy Twoje poczucie spełnienia. To naprawdę działa. Wpisz w You Tube „praktyka uważności”, „praktyka wdzięczności” lub „trening uważności”. Na początek możesz wybrać wersję 5 czy 10 minutową. Z czasem zechcesz ćwiczyć coraz dłużej. Ważnym jest, żeby nie oczekiwać rezultatów natychmiast. Będziesz mięć lepsze i gorsze momenty jednak bezsprzecznie medytacja poprawia biochemię w Twoim mózgu i długofalowo buduje poczucie spokoju i szczęścia.

7. Rozmawiaj

Porozmawiaj z zaufaną osobą lub psychologiem, pomoże Ci on obrać właściwą drogę. Nakieruje Cię na Twoje mocne strony, pomoże dobrać cele i wysłucha obaw. Psycholog da Ci również narzędzia do jak najlepszego radzenia sobie z codziennymi problemami.

Podsumowanie

Nauka szczęścia polega na świadomym budowaniu zdrowych relacji, praktykowaniu wdzięczności, rozwijaniu się, odkrywaniu pasji, akceptacji samego siebie i praktykowaniu uważności. Pamiętaj, że każdy ma inną definicję szczęścia, więc ważne jest znalezienie swojej własnej ścieżki do trwałego i autentycznego poczucia spełnienia. Działanie jest kluczem – wdrożenie tych porad w codzienne życie może prowadzić do znaczącej poprawy Twojego dobrostanu psychicznego i jakości życia.

 „Radość nie jest czymś, czego doświadczamy; jest to coś, co wybieramy” – Desmond Tutu

Przykłady działań do podjęcia na codzień:

  • Regularnie spotykaj się z bliskimi i spędzaj z nimi czas.
  • Prowadź dziennik wdzięczności, zapisując trzy rzeczy, za które jesteś wdzięczny każdego dnia.
  • Określ cele rozwojowe w różnych obszarach swojego życia i podejmuj konkretne działania, aby je osiągnąć.
  • Znajdź czas na angażowanie się w swoje pasje i zainteresowania.
  • Praktykuj akceptację samego siebie i doceniaj swoje unikalne cechy.
  • Codziennie poświęć kilka minut na praktykę mindfulness, skupiając się na teraźniejszości i obserwując swoje myśli i emocje.

Pamiętaj, że szczęście to proces, a nie stan, i wymaga zaangażowania i pracy nad sobą. Jednak podejmując te działania na co dzień, możesz budować trwałe i autentyczne poczucie spełnienia w swoim życiu.


jak-poprawić-samoocenę-i-pewność-siebie-uśmiechnięta-kobieta-terapia.jpg

28 kwietnia 2023 Bez kategorii

Jak Podnieść samoocenę i pewność siebie?

 

Czemu pozytywna samoocena jest ważna?

Podnoszenie samooceny i pewności siebie to kluczowe elementy dobrego samopoczucia i sukcesu w życiu. Niestety, wiele osób boryka się z niską samooceną, co prowadzi do braku wiary w siebie, nieśmiałości, a nawet depresji. Jak  zatem można zwiększyć swoją samoocenę i pewność siebie?

Przyczyny niskiej samoocenymężczyzna unoszący ręce w górę o wschodzie słońca

  1. Niedostateczne wsparcie emocjonalne – Brak wsparcia ze strony rodziny i przyjaciół może prowadzić do poczucia osamotnienia i izolacji, co z kolei wpływa na samoocenę.
  2. Wpływ mediów społecznościowych – Współczesne standardy życia i piękna prezentowane w mediach społecznościowych często są nierealistyczne i nieosiągalne dla większości ludzi.
  3. Niepowodzenia i porażki – Regularne doświadczanie niepowodzeń może wpłynąć na poczucie własnej wartości i prowadzić do poczucia bezradności. Pamiętaj jednak, to że coś się nie udało oznacza tylko, że się nie udało a nie, że jesteś nieudolna/y. To, że nie jesteś w stanie wszystkich zadowolić oznacza, że nie jesteś w stanie wszystkich zadowolić a nie, że jesteś niewystarczająca/y. Prawdziwą porażką nie jest to, że coś nam się nie uda ale to, że przestajemy próbować.
  4. Współzawodnictwo – Porównywanie się z innymi ludźmi i porównywanie swoich osiągnięć z ich osiągnięciami jest niestety znakiem naszych czasów, po części także za sprawą social mediów i ich nierzeczywistych standardów.

Zachowania ludzi z niską samooceną:

  1. Unikanie wyzwań – Osoby z niską samooceną często unikają nowych wyzwań z obawy przed porażką.
  2. Ataki werbalne lub nadmierna przemądrzałość- Niska samoocena, z braku innych narządzi niekiedy przejawia się u ludzi agresją słowną. Często takie osoby są w rzeczywistości niedowartościowane i lękliwe.
  3. Przeprosiny i usprawiedliwienia – Osoby z niską samooceną często zwracają uwagę na swoje wady i defekty, co prowadzi do częstego przepraszania i usprawiedliwiania się.
  4. Unikanie kontaktu z ludźmi – Osoby z niską samooceną często unikają kontaktu z innymi ludźmi z obawy przed odrzuceniem.
  5. Negatywne myślenie – Osoby z niską samooceną często skupiają się na swoich wadach i defektach, co prowadzi do negatywnych myśli i niskiej samooceny. Warto zauważać te myśli, identyfikować je i uświadomić sobie, że nie są one prawdą obiektywną. Możemy zwizualizować sobie te myśli jako chmury przepływające po błękitym niebie. Obserwujmy je, zaakceptujmy i poczekajmy aż odpłyną.

Jak zwiększyć swoją samoocenę i pewność siebie:

1. Znajdź swoje mocne strony

Znajdź swoje mocne strony i skup się na nich, a nie na swoich słabościach. Aby znaleźć swoje mocne strony, warto zacząć od refleksji nad swoimi dotychczasowymi osiągnięciami i doświadczeniami. Można również poprosić bliskich o opinię na temat swoich cech i umiejętności, a także skorzystać z różnych testów osobowościowych i narzędzi do samooceny. Ważne jest również próbowanie nowych rzeczy i eksplorowanie swoich zainteresowań, co pozwala na odkrywanie nowych talentów i zdolności.

2. Ucz się na błędach

Zamiast unikać wyzwań, ucz się na swoich błędach i korzystaj z nich jako okazji do nauki i rozwoju. Aby uczyć się na błędach, ważne jest, aby podejść do nich z otwartym umysłem i pozytywnym podejściem. Zamiast uciekać od błędów, należy je akceptować jako naturalną część procesu nauki i rozwoju.

3. Uważaj na negatywne myśli

Zwracaj uwagę na swoje myśli i staraj się zwracać uwagę na pozytywne aspekty swojego życia, a nie tylko na wady i defekty.Negatywne schematy myślowe to myśli, które powtarzają się w naszej głowie, często w sposób automatyczny i bezwiedny, i mogą wpływać negatywnie na nasze samopoczucie i zachowanie. Aby je niwelować, warto nauczyć się rozpoznawać takie myśli, zastępować je bardziej pozytywnymi lub neutralnymi myślami oraz stosować techniki relaksacyjne, takie jak medytacja czy głębokie oddychanie.

4. Podejmuj wyzwania

Podejmuj wyzwania, które pomogą Ci rozwijać się i zwiększać swoją pewność siebie, nawet jeśli nie jesteś pewien, czy się uda. Aby zacząć podejmować wyzwania, warto zacząć od określenia swoich celów i marzeń, które chcemy osiągnąć. Następnie warto podejmować małe kroki w kierunku ich realizacji, ucząc się na swoich błędach i zwiększając stopniowo poziom trudności wyzwań, które podejmujemy. Ważne jest też zachowanie pozytywnego nastawienia i motywacji, nawet w trudnych momentach.

5. Ćwicz akceptację

Naucz się akceptować siebie takim, jakim jesteś, z wadami i zaletami. Pamiętaj, że nikt nie jest doskonały. Aby ćwiczyć akceptację, warto nauczyć się uważnego słuchania i empatii wobec siebie i innych osób. Należy zacząć akceptować swoje słabości i niedoskonałości, a także szukać pozytywów w trudnych sytuacjach. Warto także rozwijać pozytywne myślenie i podejście do życia, koncentrując się na tym, co jest w naszej kontroli, a nie na tym, co nas przerasta.

6. Zadbaj o siebie

Dbaj o swoje ciało i umysł. Zdrowy styl życia, pomoże Ci zwiększyć swoją samoocenę i pewność siebie. Aby zacząć dbać o siebie, warto zacząć od określenia swoich priorytetów i wyznaczenia celów związanych z ciałem i umysłem. Następnie warto regularnie podejmować aktywności fizyczne, takie jak treningi, spacery czy joga, oraz stosować techniki relaksacyjne, takie jak medytacja czy oddychanie głębokie. Ważne jest też dbanie o jakość snu oraz odżywianie się zdrowo i zrównoważenie.

7.Rozważ spotkanie z terapeutądwie kobiety podczas terapi w gabinecie psychologicznym

Spotkanie z terapeutą może poprawić pewność siebie i samoocenę, terapeuta pomoże nam zidentyfikować negatywne schematy myślowe i zachowania. Wesprze nas w nauce technik relaksacyjnych i pozytywnego myślenia, które pomogą nam lepiej radzić sobie ze stresem i wyzwaniami. Terapeuta może również pomóc nam zrozumieć przyczyny naszych problemów emocjonalnych i pomóc nam w rozwiązaniu trudności w naszych relacjach międzyludzkich. Praca z terapeutą może pomóc nam zwiększyć samoświadomość i zrozumienie naszych potrzeb, co może wpłynąć pozytywnie na naszą samoocenę i poczucie własnej wartości.

Jak skutecznie realizować postanowienia?

Skuteczne realizowanie celów i postanowień to jeden kluczowych elementów podnoszenia swojej samooceny. Poniżej przedstawiamy kilka porad, jak skutecznie realizować cele i tym samym zwiększać swoją pewność siebie:

  1. Określ cele SMART – SMART to angielski  skrót od konkretne, mierzalne, osiągalne, zgodne z Twoimi wartościami oraz czasowe. Określanie celów w ten sposób pozwoli Ci na bardziej konkretny i skuteczny plan ich realizacji.
  2. Stwórz plan działania – Wyznacz konkretne kroki, jakie musisz podjąć, aby osiągnąć swój cel. Określ, jakie działania będą konieczne i w jakim czasie będziesz je realizował.
  3. Dziel cel na mniejsze etapy – Dziel swój cel na mniejsze etapy, co pozwoli Ci na łatwiejszą realizację i utrzymywanie motywacji na dłuższą metę.
  4. Wykorzystaj pomysły i umiejętności innych – Nie krępuj się pytać innych o ich pomysły i sposoby realizacji celów. Możesz też poszukać inspiracji w literaturze, filmach czy podcastach.
  5. Bądź elastyczny – Pamiętaj, że czasami trzeba dostosować swój plan działania i zmienić kierunek, aby osiągnąć cel. Bądź elastyczny i gotowy na zmiany.
  6. Kontroluj postępy – Regularnie monitoruj swoje postępy w realizacji celu i w razie potrzeby wprowadź korekty. To pozwoli Ci na utrzymanie motywacji i skuteczną realizację celu.
  7. Ciesz się sukcesami – Doceniaj każdy mały sukces i celebruj osiągnięcia. To pozwoli Ci na utrzymanie pozytywnej motywacji i zwiększenie swojej samooceny.

Określenie celów SMART, stworzenie planu działania, dzielenie celu na mniejsze etapy, elastyczność w realizacji, kontrolowanie postępów oraz docenianie swoich sukcesów to sposoby, które pomogą Ci osiągnąć cel i zwiększyć swoją pewność siebie.

Podsumowanie

Podniesienie samooceny i pewności siebie może przynieść wiele korzyści w życiu osobistym i zawodowym. Aby to osiągnąć, warto nauczyć się pozytywnego myślenia i wypracować pozytywne nastawienie do siebie i swojego życia. Należy stawiać sobie realistyczne cele i podejmować małe kroki w kierunku ich realizacji.

Ważne jest także dbanie o swoje zdrowie psychiczne i fizyczne, a także otaczanie się pozytywnymi ludźmi. Ostatecznie, ważne jest, aby pamiętać, że samoocena i pewność siebie to proces, a nie punkt docelowy, dlatego warto stale pracować nad ich podnoszeniem. Piszemy tu o wielu różnych strategiach.

Nie musisz wdrażać ich wszystkich jednocześnie. Skup się na jednym, dwóch lub trzech zagadnieniach o pomału wdrażaj je do codziennego planu dnia.

Pozdrawiamy!

Twój Zespół Holisens


kobieta-siedząca-na-podlodze-trzymająca-ręce-na-twarzy-lęk-depresja-psycholog1.jpg

3 kwietnia 2023 Bez kategorii

Jak poradzić sobie z lękiem i niepokojem?

 

Czym jest lęk?

Lęk i niepokój  to emocje, które są nieodłącznym elementem życia, mogą  jednak powodować wiele problemów zdrowotnych, jeśli nie zostaną skutecznie zarządzane. W trudnych sytuacjach życiowych, takich jak choroba, utrata pracy, rozwód czy konflikty rodzinne, lęk i stres mogą nas przytłoczyć i prowadzić do depresji. Dlatego ważne jest, aby nauczyć się radzić sobie z tymi emocjami w zdrowy sposób.

Jest to szczególnie istotne w obecnych niespokojnych i “szybkich” czasach. Jesteśmy coraz bardziej zapracowani, oddalamy się od bliskich, więzi społeczne ulegają poluzowaniu lub przenoszą się do świata on-line. Dodatkowo świat, zwłaszcza ten wirtualny sugeruje, że powinniśmy sprostać nierealnym standardom dotyczącym piękna, szczęścia, związków i spędzania wolnego czasu.

Jak poradzić sobie z lękiem?

mężczyzna podczas diagnozy zrelaksowany z terapeutą

Poniżej przedstawiamy  porady, które pomogą Ci w radzeniu sobie z lękiem i stresem w trudnych sytuacjach. Nie musisz wdrażać ich wszystkich jednocześnie, wystarczy że wybierzesz jedną, dwie lub trzy i postarasz się o nich pamiętać. Z czasem łatwiej będzie Ci dodawać kolejne do swojego dnia.

„Nie musisz być perfekcyjna/y żeby zacząć, ale musisz zacząć żeby dojść do perfekcji”

Zidentyfikuj przyczynę lęku lub stresu:

Zrozumienie, co wywołuje Twoje odczucia, może pomóc Ci w radzeniu sobie z nimi. (może to być na przykład nieustanne porównywanie się z innymi on-line)

Skorzystaj z technik relaksacyjnych:

Takich jak medytacja, joga, czy oddechowa, aby uspokoić swoje ciało i umysł. Jeśli nie wiesz jak zacząć, sięgnij do YT lub napisz do nas! Prześlemy Ci kilka podpowiedzi!

Użyj afirmacji:

Powtarzaj sobie pozytywne zdania, które pomogą Ci zmniejszyć poziom lęku i stresu. Możesz wybrać jedną porę, na przykład wieczorem przed położeniem się spać, znajdź 3 rzeczy za które jesteś dziś wdzięczna lub wdzięczny. (może to być uśmiech od kogoś w metrze, ładny wschód słońca, ciepły koc po pracy lub samo to, że wykonujesz tą praktykę i robisz coś dla siebie.) Zawsze jest coś, za co możemy być wdzięczni.

Zrób sobie przerwę:

Postaraj się zagospodarować czas na odpoczynek i relaks, aby złagodzić napięcie i zmniejszyć poziom stresu. Nie muszą to być egzotyczne wakacje, wystarczy świadomy spacer z psem lub chwila z ulubioną książką. Wyłącz na chwilę stan czuwania.

Ćwicz regularnie:

Psycholog słucha swojego pacjenta i zapisuje notatki, zdrowie psychiczne i koncepcję poradnictwaĆwiczenia fizyczne pomagają w redukcji stresu i poprawiają nastrój. Ponownie, nie musi być to nic wielkiego. Rozciągnij się o poranku lub przed snem. Wybierz schody zamiast windy lub wykonaj inną aktywność fizyczną. Z czasem będzie to przychodzić coraz łatwiej. Kiedy zobaczysz pozytywne rezultaty, zechcesz na stałe wprowadzić ruch do swojego planu dnia.

Ogranicz stresory:

W miarę możliwości unikaj sytuacji, które wywołują u Ciebie stres, takich jak negatywni ludzie, programy telewizyjne czy profile społecznościowe, które Cię denerwują.

Znajdź wsparcie:

Szukaj pomocy u bliskich, przyjaciół, terapeutów lub grup wsparcia. Zawsze jest ktoś z kim możesz porozmawiać. Jeśli szukasz grupy wsparcia lub innych form pomocy, skontaktuj się z nami. Pomożemy skierować Cię na odpowiednią ścieżkę.

Pamiętaj o odżywianiu:

Postaraj się jeść zdrowo i zrównoważenie. Możesz zacząć od małych kroków, batonik zamienić na taki bez cukru albo jabłko. Nie jedz dużo przed snem i zacznij dzień od wypicia ciepłej wody.

Znajdź sposoby na rozładowanie napięcia:

np. poprzez sztukę lub muzykę.  Zamiast telewizji wieczorem włącz swoją ulubioną muzykę i posłuchaj jej przez 20-30 minut, włącz podcast lub poczytaj książkę. Akceptuj swoje emocje: Nie bagatelizuj swojego lęku i stresu, a także nie krytykuj się za to, że odczuwasz te emocje. Zamiast tego, zaakceptuj je i pozwól sobie na ich doświadczanie. Zamiast skupiać się na przeszłości lub przyszłości, skup się na teraźniejszości i na tym, co możesz dla siebie zrobić.

Skup się na obecnej chwili:

zrelaksowany mężczyzna podczas treningu uważności

Nie pozwól, aby lęk i stres utrudniły Ci skupienie się na tym, co jest teraz ważne. W stresujących sytuacjach postaraj się skupić na oddechu. Poczuj jak powietrze wypełnia całe Twoje ciało, od nosa, poprzez klatkę piersiową . Udaj się na zewnątrz lub w spokojne miejsce, zamknij oczy, odetchnij głęboko i świadomie kilka razy. Kojący oddech zawsze jest przy Tobie. Pozwoli to Ci się wyciszyć i racjonalnie spojrzeć na bieżące sprawy. Wykonuj to tak często jak tylko masz ochotę.

Zadbaj o sen:

Niezbędny dla regeneracji organizmu, sen pomaga w leczeniu stresu i lęku. Postaraj się nie zarywać nocy i nie zasypiać z telefonem na poduszce. Jeśli masz trudności ze snem, skorzystaj z ziołowych herbat lub melisy. Jeżeli cierpisz na poważniejsze zaburzenia snu, skontaktuj się lekarzem.

Utrzymuj pozytywne relacje:

kontakty społeczne są ważne dla zdrowia psychicznego, dlatego staraj się utrzymywać dobre relacje z rodziną, przyjaciółmi i innymi ludźmi, którzy Cię wspierają. Znajdź czas na rozmowę. Zaplanuj w ciągu dnia choć jeden telefon do kogoś bliskiego. Spytaj jak mu mija dzień. Zbudujesz w ten sposób silniejsze relacje i poprawisz nie tylko swoje samopoczucie.

Pamiętaj, że zmiana wymaga czasu:

Nie spodziewaj się, że uda Ci się natychmiast pozbyć lęku i stresu, pozwól sobie na czas, aby zmiany były skuteczne i trwałe.

Przestań się porównywać z innymi:

Każdy ma swoje życie i swoje problemy, porównywanie się z innymi tylko zwiększa lęk i stres. Zwłaszcza, że większość osób przedstawia nam najlepszą wersję siebie i swojego życia.

Postaraj się zarządzać czasem:Piramida z kamieni symbolizująca sposób radzenia sobie z nerwicą

Planowanie swojego dnia i wyznaczanie priorytetów pomaga w redukcji stresu i lęku związanego z nadmiarem obowiązków. Zapisz wieczorem listę spraw na kolejny dzień. Odhaczanie kolejnych zadań daje satysfakcję i uspokaja.

Kiedy to nie wystarcza:

Gdy czujesz, że nie dajesz rady, warto rozważyć pomoc farmakologiczną. Decyzja o zastosowaniu leków na lęk i niepokój powinna być podejmowana wyłącznie przez lekarza, który dokładnie zdiagnozuje problem i przepisze odpowiednią terapię.

Leki przeciw lękowi zwykle są przepisywane w połączeniu z terapią behawioralną i/lub psychologiczną. Niektóre z popularnych leków przeciw lękowi to benzodiazepiny, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), a także inne leki na receptę, które regulują noradrenalinę i serotoninę (SNRI). Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, przed podjęciem jakichkolwiek działań dotyczących leczenia lęku i stresu.

Podsumowując

Radzenie sobie z lękiem i stresem w trudnych sytuacjach życiowych wymaga pracy nad sobą i cierpliwości. Ważne jest, aby zaakceptować swoje emocje, szukać wsparcia, pracować nad swoim sposobem myślenia i dbać o swoje zdrowie fizyczne. Pamiętaj, że każda mała zmiana w Twoim życiu może przyczynić się do redukcji lęku i stresu, więc nie rezygnuj z prób i szukaj rozwiązań, które będą dla Ciebie najlepsze.

Najważniejszym krokiem w radzeniu sobie z lękiem jest zrozumienie, że jest to normalna i naturalna reakcja na określone sytuacje. Nie jest to znak słabości, ale po prostu sposób, w jaki nasz organizm reaguje na trudne okoliczności. Niepokój i lęk jest nieuchronny w życiu, ale to, jak na niego reagujemy, zależy od nas.  Zawsze możemy wybrać, czy pozwolimy mu nas przytłoczyć, czy też podejmiemy kroki, aby go ograniczyć.

Życzymy spokojnego dnia,

Twój Zespół Hilisens


terapia-zaburzenia-psychiczne-nastolatków-dziewczyna-u-psychologa.jpg

14 marca 2023 Bez kategorii

Zdrowie psychiczne nastolatków. Poradnik Rodzica.

Dla Rodzica

plan leczenie nastolatka chłopak rozmawia z psychologiem kobietą

Wiele nastolatków boryka się z problemami emocjonalnymi i psychicznymi, takimi jak lęki, depresja, stres, zaburzenia jedzenia, uzależnienia i wiele innych. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice i opiekunowie zdawali sobie sprawę z tych problemów i wiedzieli, jak pomóc swoim dzieciom.

W czasie badań mózgu nastolatków zauważono, że dojrzewanie mózgu kończy się około 25 roku życia, co oznacza, że część mózgu odpowiadająca za impulsywność i emocje działa inaczej niż u dorosłych. Warto o tym pamiętać, chcąc udzielić wsparcia swojemu dziecku. Wiedza ta może pomóc zachować Rodzicom spokój i cierpliwość.

Młodzież może działać impulsywnie lub podejmować złe decyzje i jest to zupełnie naturalne, alema tym samym duży potencjał do uczenia się i zmiany zachowań. Warto więc pamiętać, że młodzież z zaburzeniami psychicznymi ma z całą pewnością możliwość zmiany i pełnego wykorzystania swojego potencjału.

Co możemy zrobić jako Rodzice?

  1. Uważaj na objawy. Objawy zaburzeń psychicznych mogą być różne, od problemów ze snem po wycofywanie się z życia towarzyskiego. Zwróć uwagę na takie objawy jak: brak apetytu, zmiany w zachowaniu, problemy z koncentracją, uczucie smutku lub beznadziei. To sygnały, że dziecko może mieć problemy ze zdrowiem psychicznym.
  2. Otwórz się na rozmowę. Niektóre nastolatki nie chcą mówić o swoich problemach, ale ważne jest, aby zachęcić je do otwartości i rozmowy. Zachęć swoje dziecko, aby powiedziało ci o swoich uczuciach, a następnie wysłuchaj ich uważnie i z empatią. Spróbuj wspólnych ciekawych aktywności, jak wspólna jazda na rowerze czy wspólne wyjazdy.
  3. Znajdź odpowiedniego terapeutę. Jeśli podejrzewasz, że twoje dziecko ma problemy ze zdrowiem psychicznym, warto skonsultować się z lekarzem lub terapeutą. Wybierając terapeutę, upewnij się, że jest on odpowiednio wykwalifikowany i doświadczony w pracy z nastolatkami.
  4. Zapewnij wsparcie emocjonalne. Rodzice powinni zapewnić swoim dzieciom odpowiednie wsparcie emocjonalne. Nastolatki potrzebują akceptacji i wsparcia, aby radzić sobie z problemami. Pamiętaj, żeby okazać swoje wsparcie wtedy, kiedy twoje dziecko tego potrzebuje, ale jednocześnie daj mu przestrzeń i czas, aby radziło sobie z problemami na własną rękę.
  5. Zachęć do aktywności fizycznej i zdrowego stylu życia. Aktywność fizyczna i zdrowy styl życia mogą pomóc nastolatkom w radzeniu sobie ze stresem i poprawić ich samopoczucie. Zachęć swoje dziecko do regularnych ćwiczeń i zdrowego stylu życia, aby zapewnić mu najlepsze wterapia zaburzenia psychiczne nastolatków dziewczyna u psychologaarunki do zdrowego rozwoju.

Rodzaje wsparcia dla nastolatków

  1. Terapia poznawczo-behawioralna: Jest to jedna z najskuteczniejszych form terapii dla nastolatków z zaburzeniami psychicznymi. Terapeuta pomaga nastolatkowi zrozumieć, jak negatywne myśli wpływają na jego zachowanie i emocje, a następnie wprowadza skuteczne techniki, które pomagają zmienić negatywne myśli i wzorce zachowania.
  2. Terapia rodzinna: Ta forma terapii pomaga w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków poprzez zaangażowanie całej rodziny w proces leczenia. Rodzice są uczą, jak lepiej komunikować się z dzieckiem i jak pomóc mu w radzeniu sobie z emocjami.
  3. Terapia grupowa: Nastolatkowie, którzy borykają się z podobnymi problemami, spotykają się w grupach, aby dzielić się swoimi doświadczeniami i wspierać się nawzajem. Ta forma terapii jest szczególnie skuteczna dla nastolatków z zaburzeniami lękowymi.
  4. Terapia sztuką: Ta forma terapii angażuje nastolatków w twórczą pracę, na przykład w malarstwie, pisaniu, teatrze czy tańcu, co może pomóc w radzeniu sobie z emocjami i redukcji stresu.
  5. Leczenie farmakologiczne: Leki przeciwdepresyjne, antydepresanty czy leki przeciw lękom mogą pomóc w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków. Warto jednak pamiętać, że farmakoterapia powinna być zawsze stosowana pod nadzorem lekarza.

Niezależnie od wybranej formy leczenia, ważne jest, aby rodzice i terapeuci byli wsparciem dla nastolatków i pozytywnie motywowali ich do kontynuowania leczenia. Warto pamiętać, że zdrowie psychiczne jest równie ważne, jak zdrowie fizyczne, i należy zawsze szukać pomocy, gdy pojawią się trudności emocjonalne czy psychiczne.

nastoletni chłopiec rozmawia z kobietą psycholożką

„Zdrowie psychiczne jest jak niedostrzegalna obecność powietrza – dopiero w momencie, gdy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak bardzo jest nam potrzebne.”

Rodzaje wsparcia dla Rodziców

Dla rodziców nastolatków, które borykają się z problemami psychicznymi, dostępne jest wiele rodzajów wsparcia. Oto kilka sugestii:

  1. Terapia rodzinna – Terapia rodzinna jest skuteczną metodą pomocy. W ramach terapii rodzina spotyka się z terapeutą, który pomaga im w komunikacji i rozwiązywaniu konfliktów. Terapia ta pomaga zrozumieć, co dzieje się w życiu dziecka i jak rodzina może pomóc mu w radzeniu sobie z trudnościami.
  2. Grupy wsparcia dla rodziców – Grupy wsparcia to miejsca, w których rodzice mogą spotkać się z innymi, którzy mają podobne problemy. W takich grupach mogą dzielić się swoimi doświadczeniami i uzyskać wsparcie emocjonalne oraz praktyczne rady od innych rodziców.
  3. Indywidualna terapia dla rodziców – Często rodzice nastolatków potrzebują pomocy w radzeniu sobie z własnymi emocjami i stresem, który wynika z sytuacji, w której się znajdują. Indywidualna terapia dla rodziców może pomóc im w lepszym zrozumieniu swoich uczuć i potrzeb oraz w nauce skutecznych technik radzenia sobie ze stresem.
  4. Kursy szkoleniowe – Istnieją specjalne kursy szkoleniowe dla rodziców nastolatków, które pomagają im zrozumieć, jakie zachowania są normalne w trakcie dojrzewania, jak rozpoznać problemy psychiczne u dziecka oraz jak skutecznie komunikować się z nastolatkiem.
  5. Wsparcie ze strony specjalisty – W przypadku poważnych problemów psychicznych u nastolatka, rodzice mogą potrzebować wsparcia specjalisty, takiego jak psycholog czy psychiatra. Specjaliści ci mogą pomóc w postawieniu diagnozy oraz w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatka.

Warto pamiętać, że wsparcie dla rodziców nie jest jednorazową pomocą, ale procesem długoterminowym. Wsparcie rodziców jest niezwykle ważne dla zdrowia psychicznego dziecka i powinno być dostępne dla każdej rodziny, która go potrzebuje.

korzyści z terapii poznawczo bechawioralnej nastolatka w gabinecie psychologicznym

Jak wybrać dobrego psychologa dla nastolatka? Jakie pytania zadać?

Wybór dobrego psychoterapeuty dla nastolatka jest kluczowy dla skutecznego leczenia zaburzeń psychicznych. Oto kilka wskazówek, na co zwrócić uwagę i jakie pytania zadać przy wyborze terapeuty dla twojego dziecka:

  1. Kwalifikacje i doświadczenie: Sprawdź, czy terapeuta ma odpowiednie kwalifikacje i certyfikaty. Ważne jest, aby terapeuta miał doświadczenie w pracy z nastolatkami oraz w leczeniu konkretnych zaburzeń psychicznych, z jakimi boryka się twoje dziecko.
  2. Styl terapii: Istnieją różne style terapii, np. terapia poznawczo-behawioralna lub psychodynamiczna. Ważne jest, aby wybrać terapeutę, który stosuje styl terapii, który odpowiada twojemu dziecku i jego potrzebom.
  3. Komunikacja: Ważne jest, aby terapeuta miał dobre umiejętności komunikacyjne i był w stanie nawiązać pozytywną relację z twoim dzieckiem. Zwróć uwagę, czy terapeuta słucha uważnie, zadaje pytania i odpowiada na wątpliwości.
  4. Dostępność: Ważne jest, aby terapeuta miał dostępność i był w stanie umówić się na regularne sesje. Sprawdź, czy terapeuta ma elastyczne godziny pracy i czy jest w stanie zaoferować odpowiednią liczbę sesji.
  5. Współpraca z rodzicami: Współpraca z rodzicami jest ważna, aby terapia mogła być skuteczna. Zwróć uwagę, czy terapeuta jest otwarty na współpracę z tobą i czy jest gotów odpowiedzieć na twoje pytania i wątpliwości.
  6. Słuchaj swojego dziecka: Daj nastolatkowi możliwość wyboru. Przedstaw dwie lub więcej możliwości. Jeśli terapeuta będzie wyborem nastolatka, łatwiej nawiąże z nim szczerą i dobrą relację.

Podczas pierwszej wizyty z terapeutą warto zadać kilka pytań, aby lepiej poznać jego kwalifikacje i podejście do terapii. Oto kilka przykładowych pytań:

  • Jakie jest twoje doświadczenie w pracy z nastolatkami i jakie zaburzenia psychiczne najczęściej leczysz?
  • Jaki styl terapii preferujesz i jakie techniki stosujesz?
  • Jakie są twoje oczekiwania od rodziców i jakie jest twoje podejście do ich zaangażowania w terapię?
  • Jak często będzie odbywać się terapia i jak długo będzie trwać?
  • Jakie są twoje stawki, czy prowadzisz również terapię on-line?
  • Jakie jest twoje podejście do leków i innych form leczenia, takich jak terapia behawioralna czy trening uważności?

Wybór odpowiedniego terapeuty może być trudny, ale ważne jest, aby znaleźć osobę, która będzie w stanie pomóc twojemu dziecku w radzeniu sobie z problemami psychicznymi.

nastolatka podczas sesji rodzinnej w gabinecie psychologaProblemy psychiczne nastolatków, co rodzić dalej?

Rodzice nastolatków z zaburzeniami psychicznymi powinni zawsze pamiętać, że nie są sami i że istnieją różne sposoby wsparcia, które mogą pomóc im w tej trudnej sytuacji. Ważne jest, aby szukać pomocy u doświadczonych specjalistów, takich jak psychoterapeuci, psychiatrzy lub psycholodzy kliniczni, którzy są wykwalifikowani w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków.

Nie należy się bać prosić o pomoc i szukać odpowiednich zasobów i organizacji, które mogą udzielić wsparcia i informacji. Ważne jest również, aby zawsze utrzymywać otwartą i szczerą komunikację z nastolatkiem, okazywać mu miłość i wsparcie, i zachęcać do szukania pomocy, gdy tylko się tego potrzebuje.

Należy pamiętać, że zaburzenia psychiczne nie definiują całej osoby, a leczenie i terapia mogą pomóc w poprawie stanu zdrowia psychicznego nastolatka. Każdy proces leczenia wymaga czasu, cierpliwości i zaangażowania, ale z odpowiednim wsparciem i podejściem, rodzice mogą pomóc swojemu dziecku w pokonaniu trudności i prowadzeniu zdrowego i szczęśliwego życia.

Spokojnego dnia, Państwa Zespół Holisens


psycholog-kliniczny-kobieta-w-gabinecie-sesja-terapia-psychiatra-psycholog.jpg

21 lutego 2023 Bez kategorii

Jak znaleźć dobrego psychologa? 10pytań, które należy zadać.

Zadanie kilku pytań terapeucie przed rozpoczęciem spotkań to dobry sposób na sprawdzenie, czy osoba ta nadaje się do pracy z Tobą. Wielu naszych Pacjentów zgłasza, że zanim do nas trafili, podejmowali bezskutecznie kilka prób rozpoczęcia terapii.

Mówimy tu o bardzo świadomych i wytrwałych osobach, ponieważ większość z nas po drugiej lub trzeciej próbie uznałoby, że terapia po prostu nie jest dla nich i nikt nie jest w stanie im pomóc. Z pewnością szukasz osoby, która zrozumie twoje problemy i której będziesz mogła/mógł zaufać. Przyda Ci się do tego wiedza, od czego zacząć i co zapytać.

psychoterapeuta w okularach mężczyzna podczas czytania wyników badań

Istnieją sposoby na sprawdzenie terapeuty, a zadawanie właściwych pytań jest kluczem na drodze do dobrego samopoczucia psychicznego.

Na co zwrócić uwagę szukając terapeuty?

Rozważając wizytę u terapeuty lub psychiatry, należy wziąć pod uwagę kilka czynników, od ich zdolności do przepisywania leków po rodzaj stosowanej terapii.

  • Oto kilka rzeczy, które należy wziąć pod uwagę, szukając terapeuty:
  • Nad jakimi celami chcę pracować?
  • Jakie cechy osobiste powinien mieć mój terapeuta?
  • Jaki rodzaj terapii może być dla mnie odpowiedni?
  • Czy chcę spotkać się z terapeutą osobiście czy online?
  • Czy chcę, aby mój terapeuta identyfikował się z pewnymi aspektami mojej tożsamości?

Te pytania pomogą ci określić, czego oczekujesz od terapii.

  1. Jakie rodzaj terapii oferuje specjalista?

Wiedza o tym, jaki rodzaj terapii zapewnia psycholog, pomoże w uzyskaniu najlepszego leczenia objawów, których doświadczasz.

Załóżmy, że idziesz na terapię, aby przepracować traumę z przeszłości. W takim przypadku pomocne może być znalezienie terapeuty, który prowadzi terapię związaną z traumą, taką jak terapia ekspozycyjna lub wybór psychotraumatologa jako prowadzącego terapeuty.

W trakcie rozmowy z terapeutą, może się okazać, że to z czym masz problem wynika jeszcze z innych czynników poza traumą. Po pierwszej wizycie warto dodatkowo zapytać czy i jaki plan dany terapeuta ma dla Ciebie przewidziany. 

Dobrze, jeśli dana poradnia zdrowia psychicznego ma Terapeutów ze zróżnicowanym doświadczeniem. Dzięki temu, nawet jeśli pierwszy wybór nie spełnia w całości Twoich oczekiwań, może Cię skierować on do bardziej odpowiedniej osoby bez konieczności szukania miejsca dla siebie od początku.

  1. Jaka jest specjalizacja Terapeuty?

To pytanie może również pomóc ci zawęzić i ocenić, czy terapeuta jest dla ciebie odpowiedni.

Jeśli zdecydujesz się na terapię, aby szukać pomocy z zaburzeniem odżywiania, możesz wybrać terapeutę ze specjalistycznym szkoleniem i doświadczeniem w dziedzinie psychodietetyki. To samo dotyczy seksuologa, neuropsychologa, traumatologa i innych specjalizacji.

  1. Czy terapeuta pracował z osobami o podobnych doświadczeniach jak ja?

Jeśli terapeuta ma doświadczenie w tym, co wnosisz na terapię, może to być oznaką dobrego dopasowania. Oczywiście istotne mogą być dla Ciebie inne czynniki jak wiek, płeć czy sposób mówienia lub słuchania.

kobieta psycholożka z zeszytem na kolanach siedząca w fotelu pod oknem

  1. Ile tygodni  trwają zazwyczaj spotkania z Pacjentami? Jak Terapeuta określa cel terapii?

Te dwa pytania są często ściśle ze sobą powiązane. Terapeuta musi dobrze zapoznać się z twoją sytuacją, zanim będzie mógł określić ramy czasowe terapii. To dobry znak, jeśli  twój terapeuta ustala z tobą cele w sposób oparty na współpracy, aby pomóc ci jak najlepiej wykorzystać leczenie.

  1. Jak wygląda proces terapii?

Warto znać standardowy proces terapii. Psychoterapia lub terapia rozmową zwykle rozpoczyna się od sesji wstępnej, aby uzyskać tło i wyznaczyć cele. Następnie każdy terapeuta ma swoją własną metodę leczenia, która może zależeć od rodzaju prowadzonej terapii.

Możesz zapytać terapeutę, czego powinieneś oczekiwać od terapii, lub czy jest w stanie skierować Cię do lekarza psychiatrii lub innej specjalizacji  jeśli poczujesz taką potrzebę.

  1. Czy terapeuta spotyka się z klientami osobiście czy on-line?

Pandemia drastycznie zmieniła sposób prowadzenia terapii dla wielu osób.Wielu terapeutów korzysta z wizyt on-line, możesz chcieć znaleźć kogoś, kto prowadzi terapię osobistą. Możesz też zastosować model przemienny, on-line/gabinet.

Zadanie tego pytania pomoże Ci znaleźć wygodną dla Ciebie formę spotkań.

  1. Jak terapeuta oceni moje postępy w leczeniu?

Jeśli jesteś nowy w terapii, możesz zastanawiać się, w jaki sposób Ty lub terapeuta będziecie mierzyć postępy.Niektórzy terapeuci mogą używać skal oceny sesji do określania postępów,  inni mogą wspólnie z Tobą oceniać twoje cele i kolejne kroki do podjęcia. Najlepszym wyznacznikiem będzie jednak Twoja samoświadomość i samopoczucie po sesjach.

  1. Czego terapeuta oczekuje ode mnie poza sesją?

Niektórzy terapeuci poproszą, żebyś wdrożył omawiane strategie lub “zadadzą Ci pracę domową” do wykonania poza sesjami. Możesz lepiej przygotować się do terapii, jeśli znasz oczekiwania terapeuty wobec Ciebie.

  1. Czy terapeuta wystawia opinie, orzeczenia, zaświadczenia?

Dobrze jest potwierdzić z terapeutą, czy ma on doświadczenie i uprawnienia do do wystawiania opinii i zaświadczeń do szkoły, sądu, NFZ lub inne jeśli mogą być Tobie pomocne.

  1. Czy psycholog może postawić diagnozę?

W przypadku podejrzenia zaburzeń takich jak ADHD, PTSD czy spektrum autyzmu, dobrze jest dowiedzieć się czy dana poradnia lub specjalista dysponuje odpowiednim doświadczeniem oraz testami diagnostycznymi i czy ewentualna diagnoza będzie respektowana na przykład przez publiczną służbę zdrowia lub sąd bądź szkołę czy pracodawcę.

Dobrze jeśli placówka medyczna do której się skierujesz posiada także usługi psychiatryczne, dzięki przepływowi informacji między specjalistami proces diagnostyczny będzie dla Ciebie krótszy, łatwiejszy i mniej kosztowny.

Następne kroki

Rozpoczęcie terapii może być wymagające. Wciąż wiele osób ma obawy przed sięgnięciem po pomoc psychoterapeuty lub psychiatry. Pamiętajmy, że zaburzenia układu nerwowego to dokładnie takie same schorzenia jak choroby serca, nadciśnienie czy złamana ręka. Czy miałabyś/miałbyś opory przed udaniem się do kardiologa lub ortopedy? Czy byłoby to wstydliwe?

Sięgnięcie po pomoc, kiedy z czymś się zmagamy jest przejawem świadomości i dojrzałości. Zadawanie konkretnych pytań terapeucie może pomóc ci poczuć się swobodniej i lepiej zrozumieć, czego możesz oczekiwać od procesu.

Znalezienie na własną rękę odpowiedniego dla siebie specjalisty może wydawać się wymagające jednak wcale nie musi. W profesjonalnej poradni, dbającej o Klientów/Pacjentów, takim jak Centrum zdrowia Holisens już na etapie recepcji możesz odpowiedź lub zadać kilka pytań naprowadzających tak aby proces był jak najbardziej komfortowy.

Życzymy dobrego dnia,

Jesteśmy do Twoje dyspozycji,

Zespół Holisens


kobieta-kryzys-psychologiczny-psycholog-kopia.jpg

1 lutego 2023 Bez kategorii

5 rzeczy do zrobienia, kiedy wszystko Cię przerasta.

W momentach szczególnego napięcia, kiedy borykamy się z czymś trudnym lub mamy kryzys psychologiczny, dobrze jest pamiętać o sytuacjach, które pokonałaś/pokonałeś w przeszłości. 

Kiedy masz poczucie, że już nie dajesz rady, rozważ poświęcenie czasu na aktywne wzmocnienie swojej odporności. Jeśli czujesz, że przekraczasz swoje granice, wiedz, że nie jesteś sam.

 

Oto pięć rzeczy, o których należy pamiętać w trudnych momentach życiowych:

1. Uznaj i doceń swoją siłę.

kobieta-podczas-terapii-psycholog-konsultacja-psychiatra-terapeuta-korzyściPomyśl o trudnej sytuacji, przez którą już przeszedłeś. Jesteś dużo silniejszy niż myślisz. Możesz pomyśleć o sobie jako o bohaterze książki i zobaczyć co udało Ci się przezwyciężyć.

Może to zająć trochę czasu ale dostrzeżesz, że masz zdolność do pokonywania trudności. 

Jeśli jest ktoś taki, rozważ skontaktowanie się z zaufaną osobą, która Cię wesprze w tym czasie. Najczęściej nie musisz przechodzić przez to sama ani polegać na własnych siłach.

2. Skup się na bieżącym dniu

Staraj się nie rozpamiętywać przeszłości ani nie martwić o jutro. Spróbuj skupić się na przetrwaniu tego jednego dnia — bez oceniania swojej sytuacji jako dobrej lub złej.

Badania pokazują, że praktykowanie świadomości chwili obecnej może zwiększyć odporność na stres i zdolności radzenia sobie.

Dzisiaj postaraj się nie rozmyślać o wszystkim, co poszło nie tak w twoim życiu. Po prostu bądź tu, w tej chwili. Możesz rozważyć wykonanie ćwiczeń oddechowych lub obserwację poszczególnych obszarów ciała.

3. Wiedz, że możesz znów być szczęśliwy/szczęśliwa

Wróć w myślach do najmilszego wspomnienia i odtwórz je w głowie. Pamiętaj, że to uczucie pochodzi od ciebie i może wrócić ponownie. Nadal możesz być szczęśliwy i będziesz. Trudne momenty i sytuacje przemijają.

4. Emocje są ulotne

To też minie. Chociaż to zdanie stało się frazesem, nadal jest tak samo prawdziwe jak zawsze. Dlatego tak często się je powtarza.

mężczyzna rozciągający się podczas treningu jogi i mindfulnessKiedy jesteśmy przytłoczeni emocjonalnie i psychicznie, wydaje się, że ból będzie trwał wiecznie. Możemy nadmiernie koncentrować się na problemie, pozwalając mu zajmować miejsce w naszych myślach.

Za miesiąc, a nawet za tydzień możesz mieć dystans do tej sytuacji i będziesz mógł skupić się na innych rzeczach. Spróbuj dać temu czas.

5. Natura leczy

Natura ma uspokajający wpływ na umysł i ciało. W miarę możliwości udaj się do parku z drzewami lub zbiornikiem wodnym. Badania z 2020 roku pokazują, że spędzanie czasu na łonie natury może zmniejszyć reakcję organizmu na stres oraz poprawić nastrój i poziom uważności.

Ćwiczenia fizyczne mogą zmniejszyć objawy depresji i pozytywnie wpłynąć na plastyczność mózgu. Sugeruje się, że następujące rodzaje ćwiczeń mogą być korzystne:

  • ćwiczenia aerobowe: spacery, jogging, pływanie
  • ćwiczenia oporowe: podnoszenie ciężarów
  • ćwiczenia umysł-ciało: joga, medytacja

Rozważ rozciąganie, spacer lub inną aktywność aby pobudzić swoje endorfiny.

 

Dlaczego czuję, że już nie dam rady?

Podczas chronicznego stresu twoje ciało uwalnia wysoki poziom kortyzolu, hormonu stresu, wprowadzając Cię w nieustanny stan „walki, ucieczki lub zamrożenia”. Przewlekły stres przyczynia się do zmian w mózgu, które mogą prowadzić do:

Dobrą wiadomością jest to, że objawy te można opanować, a nawet odwrócić. Możesz zacząć wspierać swoje ciało i umysł oraz zwiększać swoją odporność dzień po dniu poprzez:

  • wprowadzanie zmian w diecie
  • praktykowanie medytacji
  • rozpoczęcie aktywności fizycznej
  • zmienienie postrzeganie swojej sytuacji poprzez spotkania z terpaeutą
  • uzyskanie wsparcia lekami, często bardzo pomocnego, zwłaszcza na początku terapii

Kiedy szukać wsparcia

Jeśli masz trudności ze wstawaniem każdego dnia i nie widzisz wyjścia, pomyśl o zwróceniu się o pomoc. Terapeuta lub psychiatra może pomóc zidentyfikować niekorzystne wzorce myślowe i nauczyć Cię nowych umiejętności radzenia sobie.

Jeśli masz trudne do opanowania myśli i pilnie potrzebujesz kogoś, z kim możesz porozmawiać, skontaktuj się z nami lub innym specjalistą. Jeżeli jesteś w trudnej sytuacji finansowej, pomożemy znaleźć Ci odpowiednią formę wsparcia.

Kolejne kroki

Kiedy czujesz, że już nie dasz rady, postaraj się nabrać otuchy. Są rzeczy, które możesz zrobić zarówno krótkoterminowo, jak i długoterminowo, aby poczuć się lepiej. Zakwestionowanie swojego postrzegania okoliczności, spędzanie czasu na łonie natury i ćwiczenie uważności to tylko kilka sposobów na radzenie sobie.W międzyczasie rozważ skontaktowanie się z przyjacielem, terapeutą lub centrum kryzysowym w celu uzyskania wsparcia. Po prostu wiedz, że nie jesteś sam.

Życzymy spokojnego dnia,

Twój Zespół Holisens


stany-lękowe-lęk-atak-paniki-mężczyzna-psycholog.jpg

9 stycznia 2023 Bez kategorii

Zaburzenia lękowe, ataki paniki- pytania i odpowiedzi

Jeśli zmagasz się z niepokojem i lękiem, który narasta w środku, dobrze jest dowiedzieć się więcej na jego temat. Sama świadomość procesów, które zachodzą w organizmie podczas stanów lękowych pomaga w ich obniżeniu.

6 najczęstszych pytań na temat lęku i paniki zadawanych przez nasze Pacjentki oraz Pacjentów.

kobieta lęk atak paniki noc samaOto kilka odpowiedzi dla Ciebie.

Po pierwsze: czym jest zaburzenie lękowe uogólnione?

Stany lękowe charakteryzują się zamartwianiem i niepokojem, które mogą, ale nie muszą, koncentrować się na konkretnym zmartwieniu, wyzwalaczu lub stresie. Możemy czuć ciążący nam lęk bez wyraźnego powodu. Objawy te, mogą się nasilać lub ustępować w zależności od pory dnia.

Lęk i niepokój często są tak silne, że wywołują dezorientację oraz objawy fizyczne, jak ból w klatce piersiowej czy problemy układu pokarmowego. Lęk może także przeistoczyć się w intensywne napady lękowe, to epizody silnego niepokoju mogące trwać od kilku minut do godziny i więcej.

Objawy mogą się różnić w zależności od dnia i osoby oraz nakładać się na siebie. Ten stan może być długotrwały i sprawić duże trudności w codziennym funkcjonowaniu. Na szczęście istnieją sprawdzone metody, pozwalające zredukować lęk.

Pytania dotyczące lęku

  1. PYTANIE: Wydaje mi się, że tylko ja tego doświadczam. Czy to prawda?

ODP: Jeśli rozejrzymy się w przeciętnym autobusie, prawdopodobnie 2-3 osoby na jakimś etapie doświadczały zaburzeń lękowych. Około 7-10% ludzi w Polsce rozwinie stany lękowe w ciągu swojego życia.

Liczba ta wynosi ok 2,5 mln osób i stale się zwiększa. Na szczęście świadomość tej przypadłości również rośnie w społeczeństwie. Częściej o tym otwarcie rozmawiamy a dzięki temu łatwiej możemy uzyskać wsparcie i oswoić lęk.

mężczyzna lekarz psychiatra sesja terapeuta atak paniki

2. PYTANIE: Czy to jest uleczalne? Czy będę mieć zaburzenie lękowe na zawsze?

ODP.: Zaburzenia lękowe to długotrwała, przewlekła przypadłość, na którą istnieją jednak sprawdzone metody przeciwdziałania. Ponad połowa osób zgłaszających się na leczenie twierdzi, że ich zmartwienia zaczęły się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania.Lęk najczęściej nie ustępuje samoistnie. W przypadku większości osób potrzebna jest interwencja i leczenie. W zależności od natężenia objawów, istnieje kila ścieżek pomocy, które wzajemnie się wspierają:

  1. Podnoszenie samoświadomości, medytacja, mindfulness, poszerzanie wiedzy na temat lęku i jego mechanizmów.
  2. Spotkania z terapeutą. Budują one świadomość i dają narzędzia do radzenia sobie z lękiem i jego stopniowego wygaszania.
  3. Spotkanie z psychiatrą, skorzystanie z pomocy leków. W przypadku cięższych stanów lękowych lub ataków paniki, leki mogą zapewnić dodatkowy komfort do przeprowadzenia terapii. Kiedy terapia zaczyna przynosić efekty, stopniowo możemy obniżać dawkę podawanych leków.

Niekiedy proces “schodzenia” z leków może nie udać się za pierwszym razem. Bywa, że osoby dotknięte stanami lęku i niepokoju przyjmują leki przez wiele lat. 

 

  1. PYTANIE: Jak wygląda atak nerwicy lękowej?

ODP:  Atak nerwicy charakteryzuje się pojawieniem silnego lęku, który przekłada się na trudności z oddychaniem, przyspieszonym biciem serca i drżeniem rąk lub całego ciała. Towarzyszy mu często uczucie odrealnienia i kłopoty z mową.

Osoba doświadczająca ataku lękowego może mieć wrażenie, że ten stan się nie skończy, i że nikt nie jest w stanie jej pomóc. Może występować uczucie zbliżającej się śmierci lub uczucie, że traci się rozum. Podczas ataku lękowego postaraj sobie uświadomić, że to jest ten stan, że ten stan minie, oraz że wiele osób cierpi na podobne zaburzenia. 

4. PYTANIE: Dlaczego cierpię na zaburzenia lękowe?

ODP:  Możesz doświadczyć lęku na każdym etapie życia, przyczyny lęku są złożone i mogą wystąpić na skutek:

  • problemów rodzinnych, finansowych, towarzyskich lub zawodowych
  • problemów zdrowotnych związanych między innymi z tarczycą, chorobą Alzheimera, Parkinsona czy cukrzycą
  • stresujących bieżących sytuacji jak zmiana szkoły lub pracy, narodziny dziecka, rozwód, śmierć bliskiej osoby, wypadku lub doświadczenia przemocy
  • nadużywania alkoholu, narkotyków lub leków
  • uwarunkowań osobowościowych jak perfekcjonizm, wysoka wrażliwość czy potrzeba kontroli
  • trudnej, niestabilnej sytuacji w dzieciństwie lub w przeszłości jak śmierć rodzica, przemoc emocjonalna i fizyczna  w domu, wykorzystywanie, nadmierne oczekiwania lub brak zainteresowania bliskich
  • uwarunkowań genetycznych 

 

5. PYTANIE: Jak leczyć zaburzenia lękowe?

ODP: Istnieje wiele narzędzi leczenia zaburzeń lękowych, oto kilka najbardziej sprawdzonych metod:

  • Psychoterapia- Terapeuta i psycholog posiadają zestaw narzędzi, dzięki którym Twój lęk będzie się obniżał. Regularne spotkania terapeutyczne wyposażą Cię w wiedzę i pomogą zminimalizować lęk i przywrócić spokój w Twoim życiu
  • Farmakoterapia- W przypadku silnego lęku, Lekarz psychiatrii wyposaży Cię w leki działające krótko i długofalowo. Dzięki temu łatwiej będziesz mogła/mógł skupić się na wprowadzaniu w życie pozostałych technik redukcji lęku. 
  • Relaksacja – znajdź czas na odpoczynek i zdrowy sen. Wykorzystaj techniki relaksacyjne jak medytacja czy praktyka uważności, ćwiczenia oddechowe
  • Postaraj się nie wprowadzać istotnych, stresujących zmian w swoim życiu w okresach wzmożonego lęku.kobieta joga relaks spokój medytacja mindfulness
  • Styl życia – aktywności fizyczna, zdrowe odżywianie, 
  • Przeżywaj i wyrażaj emocje – nie tłum w sobie gniewu, niepewności i frustracji. Bądź blisko ludzi, na których Ci zależy. Jeśli czujesz potrzebę, rozmawiaj o swoich problemach.
  • Unikaj używek, alkohol i narkotyki potrafią na krótką chwilę stłumić lęk, który wraca ze zwielokrotnioną siłą

 

6. PYTANIE:Jakie leki na stany lękowe?

ODP: Leki mogą stanowić dopełnienie psychoterapii, która pozostaje jedną z kluczowych metod leczenia zaburzeń psychicznych z grupy zaburzeń lękowych.

  • Do leków przeciwlękowych możemy zaliczyć między innymi inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny czyli leki antydepresyjne. Ich zalety to skuteczne działanie przeciwlękowe i brak działania uzależniającego, uzyskanie efektów wymaga jednak dłuższej terapii. (citalopram, sertralina, paroksetyna)
  • Benzodiazepiny– są to leki o wysokiej skuteczności jednak krótkotrwałym działaniu. Mogą pomóc nawet kilkanaście minut po zastosowaniu. Stosowanie tych leków wiąże się jednak z dużym ryzykiem uzależnienia oraz ciągłą potrzebą zwiększania dawki, gdyż organizm się do nich przyzwyczaja. Należy je stosować zgodnie ze ścisłymi zaleceniami psychiatry.(lorazepam czy alprazolam)
  • Innym lekiem stosowanym w przypadku zaburzeń lękowych  jest pregabalina, która ma dobrą skuteczność w określonych typach lęku. Jej działanie jest zauważalne już po tygodniu stosowania. Może być przepisana krótko lub długoterminowo. Jest lekiem stosunkowo bezpiecznym i nie powinna powodować uzależnienia.
  • W przypadku mniej nasilonych objawów stosuje się również, hydroksyzynę, buspiron lub leki ziołowe jako uzupełnienie terapii.

Do stanów lękowych należy podejść całościowo, nie ograniczając się do jednej formy pomocy. Wszystkie metody powinny się wzajemnie wspierać. Jeśli czujesz, że temat zaburzeń lękowych dotyka Ciebie lub kogoś z Twoich bliskich, sięgnij po specjalistyczne wsparcie. To można i należy leczyć. Jest to rozpoznana i częsta przypadłość, nie jesteś z tym sama/sam. Im wcześniej rozpoczniesz terapię, tym szybciej złagodzisz stany lękowe. 

Życzymy spokojnego dnia,

W razie potrzeby, jesteśmy do dyspozycji,

Zespół Holisens

 



Holisens 2022. Wszystkie prawa zastrzeżone. Realizacja Sealan.



Holisens 2022. Wszystkie prawa zastrzeżone. Realizacja Sealan.