Godziny pracyPoniedziałek - Sobota 06:00 - 21:00DojazdFiltrowa 30/24, 02-080 Warszawa
terapia-zaburzenia-psychiczne-nastolatków-dziewczyna-u-psychologa.jpg

14 marca 2023 Bez kategorii

Zdrowie psychiczne nastolatków. Poradnik Rodzica.

Dla Rodzica

plan leczenie nastolatka chłopak rozmawia z psychologiem kobietą

Wiele nastolatków boryka się z problemami emocjonalnymi i psychicznymi, takimi jak lęki, depresja, stres, zaburzenia jedzenia, uzależnienia i wiele innych. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice i opiekunowie zdawali sobie sprawę z tych problemów i wiedzieli, jak pomóc swoim dzieciom.

W czasie badań mózgu nastolatków zauważono, że dojrzewanie mózgu kończy się około 25 roku życia, co oznacza, że część mózgu odpowiadająca za impulsywność i emocje działa inaczej niż u dorosłych. Warto o tym pamiętać, chcąc udzielić wsparcia swojemu dziecku. Wiedza ta może pomóc zachować Rodzicom spokój i cierpliwość.

Młodzież może działać impulsywnie lub podejmować złe decyzje i jest to zupełnie naturalne, alema tym samym duży potencjał do uczenia się i zmiany zachowań. Warto więc pamiętać, że młodzież z zaburzeniami psychicznymi ma z całą pewnością możliwość zmiany i pełnego wykorzystania swojego potencjału.

Co możemy zrobić jako Rodzice?

  1. Uważaj na objawy. Objawy zaburzeń psychicznych mogą być różne, od problemów ze snem po wycofywanie się z życia towarzyskiego. Zwróć uwagę na takie objawy jak: brak apetytu, zmiany w zachowaniu, problemy z koncentracją, uczucie smutku lub beznadziei. To sygnały, że dziecko może mieć problemy ze zdrowiem psychicznym.
  2. Otwórz się na rozmowę. Niektóre nastolatki nie chcą mówić o swoich problemach, ale ważne jest, aby zachęcić je do otwartości i rozmowy. Zachęć swoje dziecko, aby powiedziało ci o swoich uczuciach, a następnie wysłuchaj ich uważnie i z empatią. Spróbuj wspólnych ciekawych aktywności, jak wspólna jazda na rowerze czy wspólne wyjazdy.
  3. Znajdź odpowiedniego terapeutę. Jeśli podejrzewasz, że twoje dziecko ma problemy ze zdrowiem psychicznym, warto skonsultować się z lekarzem lub terapeutą. Wybierając terapeutę, upewnij się, że jest on odpowiednio wykwalifikowany i doświadczony w pracy z nastolatkami.
  4. Zapewnij wsparcie emocjonalne. Rodzice powinni zapewnić swoim dzieciom odpowiednie wsparcie emocjonalne. Nastolatki potrzebują akceptacji i wsparcia, aby radzić sobie z problemami. Pamiętaj, żeby okazać swoje wsparcie wtedy, kiedy twoje dziecko tego potrzebuje, ale jednocześnie daj mu przestrzeń i czas, aby radziło sobie z problemami na własną rękę.
  5. Zachęć do aktywności fizycznej i zdrowego stylu życia. Aktywność fizyczna i zdrowy styl życia mogą pomóc nastolatkom w radzeniu sobie ze stresem i poprawić ich samopoczucie. Zachęć swoje dziecko do regularnych ćwiczeń i zdrowego stylu życia, aby zapewnić mu najlepsze wterapia zaburzenia psychiczne nastolatków dziewczyna u psychologaarunki do zdrowego rozwoju.

Rodzaje wsparcia dla nastolatków

  1. Terapia poznawczo-behawioralna: Jest to jedna z najskuteczniejszych form terapii dla nastolatków z zaburzeniami psychicznymi. Terapeuta pomaga nastolatkowi zrozumieć, jak negatywne myśli wpływają na jego zachowanie i emocje, a następnie wprowadza skuteczne techniki, które pomagają zmienić negatywne myśli i wzorce zachowania.
  2. Terapia rodzinna: Ta forma terapii pomaga w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków poprzez zaangażowanie całej rodziny w proces leczenia. Rodzice są uczą, jak lepiej komunikować się z dzieckiem i jak pomóc mu w radzeniu sobie z emocjami.
  3. Terapia grupowa: Nastolatkowie, którzy borykają się z podobnymi problemami, spotykają się w grupach, aby dzielić się swoimi doświadczeniami i wspierać się nawzajem. Ta forma terapii jest szczególnie skuteczna dla nastolatków z zaburzeniami lękowymi.
  4. Terapia sztuką: Ta forma terapii angażuje nastolatków w twórczą pracę, na przykład w malarstwie, pisaniu, teatrze czy tańcu, co może pomóc w radzeniu sobie z emocjami i redukcji stresu.
  5. Leczenie farmakologiczne: Leki przeciwdepresyjne, antydepresanty czy leki przeciw lękom mogą pomóc w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków. Warto jednak pamiętać, że farmakoterapia powinna być zawsze stosowana pod nadzorem lekarza.

Niezależnie od wybranej formy leczenia, ważne jest, aby rodzice i terapeuci byli wsparciem dla nastolatków i pozytywnie motywowali ich do kontynuowania leczenia. Warto pamiętać, że zdrowie psychiczne jest równie ważne, jak zdrowie fizyczne, i należy zawsze szukać pomocy, gdy pojawią się trudności emocjonalne czy psychiczne.

nastoletni chłopiec rozmawia z kobietą psycholożką

„Zdrowie psychiczne jest jak niedostrzegalna obecność powietrza – dopiero w momencie, gdy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak bardzo jest nam potrzebne.”

Rodzaje wsparcia dla Rodziców

Dla rodziców nastolatków, które borykają się z problemami psychicznymi, dostępne jest wiele rodzajów wsparcia. Oto kilka sugestii:

  1. Terapia rodzinna – Terapia rodzinna jest skuteczną metodą pomocy. W ramach terapii rodzina spotyka się z terapeutą, który pomaga im w komunikacji i rozwiązywaniu konfliktów. Terapia ta pomaga zrozumieć, co dzieje się w życiu dziecka i jak rodzina może pomóc mu w radzeniu sobie z trudnościami.
  2. Grupy wsparcia dla rodziców – Grupy wsparcia to miejsca, w których rodzice mogą spotkać się z innymi, którzy mają podobne problemy. W takich grupach mogą dzielić się swoimi doświadczeniami i uzyskać wsparcie emocjonalne oraz praktyczne rady od innych rodziców.
  3. Indywidualna terapia dla rodziców – Często rodzice nastolatków potrzebują pomocy w radzeniu sobie z własnymi emocjami i stresem, który wynika z sytuacji, w której się znajdują. Indywidualna terapia dla rodziców może pomóc im w lepszym zrozumieniu swoich uczuć i potrzeb oraz w nauce skutecznych technik radzenia sobie ze stresem.
  4. Kursy szkoleniowe – Istnieją specjalne kursy szkoleniowe dla rodziców nastolatków, które pomagają im zrozumieć, jakie zachowania są normalne w trakcie dojrzewania, jak rozpoznać problemy psychiczne u dziecka oraz jak skutecznie komunikować się z nastolatkiem.
  5. Wsparcie ze strony specjalisty – W przypadku poważnych problemów psychicznych u nastolatka, rodzice mogą potrzebować wsparcia specjalisty, takiego jak psycholog czy psychiatra. Specjaliści ci mogą pomóc w postawieniu diagnozy oraz w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatka.

Warto pamiętać, że wsparcie dla rodziców nie jest jednorazową pomocą, ale procesem długoterminowym. Wsparcie rodziców jest niezwykle ważne dla zdrowia psychicznego dziecka i powinno być dostępne dla każdej rodziny, która go potrzebuje.

korzyści z terapii poznawczo bechawioralnej nastolatka w gabinecie psychologicznym

Jak wybrać dobrego psychologa dla nastolatka? Jakie pytania zadać?

Wybór dobrego psychoterapeuty dla nastolatka jest kluczowy dla skutecznego leczenia zaburzeń psychicznych. Oto kilka wskazówek, na co zwrócić uwagę i jakie pytania zadać przy wyborze terapeuty dla twojego dziecka:

  1. Kwalifikacje i doświadczenie: Sprawdź, czy terapeuta ma odpowiednie kwalifikacje i certyfikaty. Ważne jest, aby terapeuta miał doświadczenie w pracy z nastolatkami oraz w leczeniu konkretnych zaburzeń psychicznych, z jakimi boryka się twoje dziecko.
  2. Styl terapii: Istnieją różne style terapii, np. terapia poznawczo-behawioralna lub psychodynamiczna. Ważne jest, aby wybrać terapeutę, który stosuje styl terapii, który odpowiada twojemu dziecku i jego potrzebom.
  3. Komunikacja: Ważne jest, aby terapeuta miał dobre umiejętności komunikacyjne i był w stanie nawiązać pozytywną relację z twoim dzieckiem. Zwróć uwagę, czy terapeuta słucha uważnie, zadaje pytania i odpowiada na wątpliwości.
  4. Dostępność: Ważne jest, aby terapeuta miał dostępność i był w stanie umówić się na regularne sesje. Sprawdź, czy terapeuta ma elastyczne godziny pracy i czy jest w stanie zaoferować odpowiednią liczbę sesji.
  5. Współpraca z rodzicami: Współpraca z rodzicami jest ważna, aby terapia mogła być skuteczna. Zwróć uwagę, czy terapeuta jest otwarty na współpracę z tobą i czy jest gotów odpowiedzieć na twoje pytania i wątpliwości.
  6. Słuchaj swojego dziecka: Daj nastolatkowi możliwość wyboru. Przedstaw dwie lub więcej możliwości. Jeśli terapeuta będzie wyborem nastolatka, łatwiej nawiąże z nim szczerą i dobrą relację.

Podczas pierwszej wizyty z terapeutą warto zadać kilka pytań, aby lepiej poznać jego kwalifikacje i podejście do terapii. Oto kilka przykładowych pytań:

  • Jakie jest twoje doświadczenie w pracy z nastolatkami i jakie zaburzenia psychiczne najczęściej leczysz?
  • Jaki styl terapii preferujesz i jakie techniki stosujesz?
  • Jakie są twoje oczekiwania od rodziców i jakie jest twoje podejście do ich zaangażowania w terapię?
  • Jak często będzie odbywać się terapia i jak długo będzie trwać?
  • Jakie są twoje stawki, czy prowadzisz również terapię on-line?
  • Jakie jest twoje podejście do leków i innych form leczenia, takich jak terapia behawioralna czy trening uważności?

Wybór odpowiedniego terapeuty może być trudny, ale ważne jest, aby znaleźć osobę, która będzie w stanie pomóc twojemu dziecku w radzeniu sobie z problemami psychicznymi.

nastolatka podczas sesji rodzinnej w gabinecie psychologaProblemy psychiczne nastolatków, co rodzić dalej?

Rodzice nastolatków z zaburzeniami psychicznymi powinni zawsze pamiętać, że nie są sami i że istnieją różne sposoby wsparcia, które mogą pomóc im w tej trudnej sytuacji. Ważne jest, aby szukać pomocy u doświadczonych specjalistów, takich jak psychoterapeuci, psychiatrzy lub psycholodzy kliniczni, którzy są wykwalifikowani w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków.

Nie należy się bać prosić o pomoc i szukać odpowiednich zasobów i organizacji, które mogą udzielić wsparcia i informacji. Ważne jest również, aby zawsze utrzymywać otwartą i szczerą komunikację z nastolatkiem, okazywać mu miłość i wsparcie, i zachęcać do szukania pomocy, gdy tylko się tego potrzebuje.

Należy pamiętać, że zaburzenia psychiczne nie definiują całej osoby, a leczenie i terapia mogą pomóc w poprawie stanu zdrowia psychicznego nastolatka. Każdy proces leczenia wymaga czasu, cierpliwości i zaangażowania, ale z odpowiednim wsparciem i podejściem, rodzice mogą pomóc swojemu dziecku w pokonaniu trudności i prowadzeniu zdrowego i szczęśliwego życia.

Spokojnego dnia, Państwa Zespół Holisens


zbliżenie-kobieta-pacjent-zdrowie-psychiczne-terapeuta-trzymanie-rąk-podczas-terapii.png

21 października 2022 Bez kategorii

Najczęstsze zaburzenia psychiczne Polek i para psychologów podczas terapiiPolaków

Zaburzenia psychiczne są poważnym i wciąż pogłębiającym się problemem zdrowotnym nie tylko w Polsce ale i na całym świecie.

Według WHO dolegliwości psychiczne są obok chorób układu krążenia i nowotworów najpoważniejszym wyzwaniem zdrowotnym ludzkości.

Znamienne jest to, że na dolegliwości psychiczne o różnym natężeniu cierpi prawie aż 40% Polaków. Niestety tylko jedna trzecia z tych osób korzysta z jakiejkolwiek formy leczenia lub wsparcia.

Przekładając to na liczby, w Polsce zaburzenia psychiczne dotyczą 9 milionów dorosłych Polaków i ok. 6 milionów dzieci oraz młodzieży.

Zaburzenia psychiczne w XXI wieku

Na miejscu pierwszym pośród zaburzeń psychicznych jest depresja. Choroba ta jest zaliczana do grupy chorób cywilizacyjnych. Co ciekawe depresja jest także najbardziej kosztowną chorobą dla gospodarki i służby zdrowia zaraz po nowotworach.

Do równie poważnych i częstych zaburzeń psychicznych należą: zaburzenia lękowe, zaburzenia spowodowane nadużywaniem substancji psychoaktywnych, ADHD i bezsenność.  Najczęstszym zaś powodem tak zwanej niepełnej sprawności jest: depresja, demencja i choroba alkoholowa. Niestety coraz częściej choroby psychiczne dotykają dzieci i młodzieży.

Dowiedz się więcej na temat czterech najczęstszych dolegliwości psychicznych w Polsce. Kiedy należy zareagować i kiedy zwrócić się o pomoc?

Depresja

Depresja jest najczęstszym zaburzeniem psychicznym nie tylko w Polsce ale również na świecie. Zmaga się z nią kilkadziesiąt procent populacji. Należy pamiętać, że nie jest to cwilowe obniżenie nastroju, lecz poważny problem stawiany przez medycynę na równi z fizycznymi problemami zdrowotnymi jak choćby choroby sercowo-naczyniowe.

kobieta siedząca na kanapie podczas epizodu depresjiDepresja może w żadnym stopniu nie być związana z warunkami i środowiskiem życia danej osoby. Należy pamiętać, że komunikaty: “czym ty się przejmujesz”, “będzie dobrze”, “przecież inni mają gorzej i nie narzekają” nie mają tu absolutnie żadnego zastosowania. Na szczęście świadomość społeczna stale rośnie i coraz rzadziej spotykamy się z podobnym odbiorem depresji, niemniej zawsze warto to podkreślać.

Niestety szacuje się, że ponad połowa przypadków depresji w Polsce pozostaje niezdiagnozowana. Wciąż w dużej grupie panuje przeświadczenie, że depresja oznacza słabość, “że coś jest ze mną nie tak” lub po prostu wstydzimy się. Podkreślamy bardzo mocno: Depresja jest chorobą, którą powinno się i przede wszystkim można skutecznie leczyć. Im wcześniej osoba cierpiąca na depresję i jej otoczenie otrzyma specjalistyczne wsparcie, tym skuteczność terapii będzie znacznie wyższa a leczenie bardziej przystępne.

Nie starajmy się przeczekać depresji, ponieważ sama nie przejdzie, a odkładanie leczenia może jedynie pogłębić objawy. Należą: 

  • utrata radości i chęci życia
  • rezygnacja lub ograniczenie aktywności społecznej, 
  • lęk
  • utrata sensu życia
  • zaburzenia koncentracji
  • wahania samopoczucia i wiele innych uciążliwych objawów

Po specjalistyczną pomoc należy zwrócić się, gdy objawy utrzymują się powyżej 2 tygodni. Więcej na temat depresji: TU

Zaburzenia lękowe, nerwica lękowa

Zaburzenia lękowe są znaczącą grupą często występujących dolegliwości psychicznych Zaburzenia tego rodzaju mają wpływ na postrzeganie rzeczywistości, procesy myślowe i emocje chorego co oczywiście przekłada się również na określone rodzaje zachowań. Pacjenci z tym zaburzeniem doświadczają lęku napadowego lub przewlekłego, chorym towarzyszy często nieustanny strach, który staje się barierą w codziennym funkcjonowaniu. Pośród zaburzeń lękowych należy wyróżnić: 

  • zespół lęku uogólnionego, 
  • fobie
  • zaburzenia lękowe z napadami paniki, 
  • zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, 
  • zaburzenia adaptacyjne, 
  • ostre reakcje na stres,
  • zaburzenia stresu pourazowego

Jak Pokonać stres?

kobieta medytująca na tle gwiazd i planet

Każdy rodzaj zaburzeń lękowych ma odmienne podłoże, może być wywoływany różnymi czynnikami, oraz przebiegać z różnym stopniem nasilenia. Konieczne w tym przypadku jest dobranie indywidualnej terapii u psychoterapeuty / psychiatry. Często wystarczająca jest terapia,by pacjent nauczył się, jak rozpoznawać swoje schematy myślowe oraz radzić sobie z lękiem.

Niekiedy jednak potrzebne jest leczenie farmakologiczne lub synergia obu tych metod. Więcej na temat zaburzeń nerwicowych znajdziesz TU.

Uzależnienie

Do najczęstszych zaburzeń psychicznych w Polsce należy zaliczyć uzależnienia, w szczególności uzależnienie od alkoholu oraz środków psychoaktywnych. Alkohol, narkotyki i leki prowadzą nie tylko uzależnienia, ale też do określonych zachowań i zaburzeń psychicznych. Mogą stać się przyczyną wielu chorób psychicznych lub nasilać ich dolegliwości. Często spotykaną dolegliwością jest na przykład wzmożony lęk dzień po spożyciu alkoholu. 

Dolegliwości te mogą być konsekwencją długotrwałego stosowania substancji psychoaktywnych. Należą do nich:

  • demencja
  • paranoja alkoholowa
  • zespół Otella
  • zespół Korsakowa

Bardzo często zdarza się także, że jednorazowe lub kilkurazowe zastosowanie określonych substancji powoduje wyzwolenie mechanizmów prowadzących do choroby psychicznej.

Zaburzenia snu

Zaburzenia snu, dotyczą zarówno nieprawidłowej ilości jak i jakości snu, mogą obejmować:

  • bezsenność
  • nadmierną senność
  • narkolepsję
  • parasomnię czyli lęki i koszmary nocne

Potrzebujemy odpowiedniej ilości i jakości snu. To moment dla naszego umysłu na poukładanie myśli i wyrównanie chemii w organizmie. W związku z ciągłym pędem i niezdrowym trybem życia a także stresem, organizm nieustannie znajduje się w trybie walki, ucieczki lub paraliżu, który powoduje między innymi właśnie zaburzenia snu. Długotrwałe zaburzenia snkobiety trzymające się za ręce podczas sesji terapeutyczneju wywołują znaczne zmiany w procesach myślowy, postrzeganiu rzeczywistości oraz w osobowości danego człowieka. Znacznie także utrudniają normalne funkcjonowanie i stają się przyczyną rozwoju innych chorób psychicznych.

Oczywiście, dolegliwości, na które cierpimy jest znacznie więcej, przeczytasz o nich na naszym blogu lub w zakładce “problematyka”

Jak Smacznie spać? Wskazówki dla dobrego snu

Jeżeli dostrzegasz u siebie lub swoich bliskich, symptomy któregokolwiek z powyższych zaburzeń, udaj się na konsultację ze specjalistą. Podczas poczucia bezradności i lęku najgorszy jest lęk w sięgnięciu po wsparcie.

Na szczęście schorzenia te są w dużym stopniu rozpoznane i istnieje szereg skutecznych metod terapii. Spokojnego dnia! Zespół Holisens


kobieta-wypalenie-zawodowe-stres-zmęczenie1.jpg

17 października 2022 Bez kategorii

Wypalenie Zawodowe

Co to znaczy być wypalonym zawodowo?

Każdy z nas, od czasu do czasu, doświadcza w swoim życiu stresu i zmęczenia, związanego z pracą, jest to rzecz jak najbardziej naturalna i na ogół przemija z czasem, za pomocą odpowiedniej ilości snu, dobrego wypoczynku czy wraz z poradzeniem sobie z sytuacją, będącą źródłem niepokoju.

Zdarza się jednak, że wyczerpanie utrzymuje się, a wraz z nim zanika niegdyś obecne zainteresowanie zawodem, jak i satysfakcja z wykonywanej pracy. Może to być spowodowane coraz bardziej powszechnym problemem społecznym, znanym jako syndrom wypalenia zawodowego. Wypalenie zawodowe jest szczególnym rodzajem stresu związanego z pracą – stanem fizycznego lub emocjonalnego wyczerpania, który obejmuje również poczucie zmniejszonego spełnienia i utraty tożsamości osobistej.

Jak objawia się wypalenie zawodowe?

Chociaż u każdego objawy mogą wyglądać nieco inaczej, do najczęstszych symptomów wypalenia zawodowego zaliczane są:

  • Nieustanny stres – wyzwania powodują lęk, zamiast motywować, niewykonane zadania i wszelkie interakcje przytłaczają, powodując niemożliwe do rozluźnienia napięcie.
  • Spadek zainteresowania – dawniej pasjonująca praca traci swój urok, zaczyna nudzić.
  • elegancka kobieta wypalona zawodowo leżąca na biurkuZmiany w nastroju – ciągłe przygnębienie, frustracja, cyniczny stosunek do zawodu i otoczenia
  • Obniżona samoocena – niedocenianie swoich kompetencji, sukcesów, brak wiary w samego siebie.
  • Depersonalizacja – poczucie bycia oderwanym od swojego ciała, umysłu. 
  • Przewlekłe zmęczenie – brak energii, przeszkodą stają się nawet najprostsze, fizycznie niewyczerpujące czynności, obniżona produktywność.
  • Problemy ze snem – bezsenność, trudność w zasypianiu, wstawaniu rano, lekki, nieprzynoszący wytchnienia sen.
  • Problemy z koncentracją – nieumiejętność skupienia się, zapamiętywania informacji.
  • Dolegliwości psychosomatyczne – bóle głowy, brzucha, duszności.
  • Smutek
  • Choroby sercowo-naczyniowe
  • Cukrzyca

Postaraj odpowiedzieć sobie na pytanie:

  • Czy stałeś się cyniczny lub krytyczny w pracy?
  • Czy masz problemy z rozpoczęciem pracy?
  • Czy stałeś się drażliwy lub niecierpliwy wobec współpracowników, klientów?
  • Czy brakuje Ci energii, aby być konsekwentnie produktywnym?
  • Czy trudno Ci się skoncentrować?
  • Brakuje Ci satysfakcji ze swoich osiągnięć?
  • Czy czujesz się rozczarowany swoją pracą?
  • Czy używasz jedzenia, narkotyków lub alkoholu, aby poczuć się lepiej lub po prostu nie czuć?
  • Czy twoje nawyki snu się zmieniły?
  • Czy niepokoją Cię niewyjaśnione bóle głowy, problemy z żołądkiem lub jelitami lub inne dolegliwości fizyczne?

Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na którekolwiek z tych pytań, być może doświadczasz wypalenia zawodowego. Rozważ rozmowę z lekarzem lub terapeutą.

 

Możliwe przyczyny wypalenia zawodowego

Wypalenie zawodowe może wynikać z różnych czynników, w tym:

mężczyzna przy biurku w pracy wypalony zawodowo

  • Brak kontroli.
  • Niemożność wpływania na decyzje, które wpływają na Twoją pracę – takie jak harmonogram, zadania lub obciążenie pracą.
  • Brak zasobów potrzebnych do wykonywania swojej pracy.
  • Niejasne oczekiwania dotyczące pracy.
  • Dysfunkcyjna dynamika miejsca pracy.
  • Skrajne aktywności. Praca monotonna lub chaotyczna.
  • Brak wsparcia społecznego.
  • Brak równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.

Zapobieganie wypaleniu zawodowemu

Jeżeli zauważasz u siebie tylko niektóre z objawów wypalenia

 zawodowego lub obawiasz się spotkania z tym problemem w przyszłości, warto wiedzieć w jaki sposób można go uniknąć. Przede wszystkim ważne jest dbanie o swoje zdrowie fizyczne, pilnowanie regularnego cykl snu, zbilansowanej diety oraz uprawianie aktywności fizycznej. Warto też, aby uniknąć przeciążenia, nauczyć się różnych ćwiczeń relaksacyjnych, dbać o prawidłowy odpoczynek oraz unikać monotonności, zmieniać zadania i wykonywać je na różne sposoby.

Terapia wypalenia zawodowego

Jeżeli podejrzewasz, że masz w swoim życiu do czynienia z wypaleniem zawodowym, najlepiej jest niezwłocznie udać się do specjalisty – psychologa, psychoterapeuty. Poza postawieniem odpowiedniej diagnozy, będzie on w stanie zadbać o dostosowane do twoich potrzeb, indywidualne leczenie. Może to być między innymi wypracowanie strategii radzenia sobie z sytuacjami kryzysowymi, uodpornienia na stres czy umiejętności balansowania swojego życia prywatnego z zawodowym. Czasem konieczna może być zmiana pracy/stanowiska lub leczenie farmakologiczne.

Od 1 stycznia 2022 roku,

 możliwe jest także otrzymanie L4 na wypalenie zawodowe, warto jednak pamiętać że zwykłe odsunięcie czy ucieczka od pracy nie zdoła rozwiązać problemu, może tylko udostępnić więcej czasu i lepsze warunki na zaradzenie temu problemowi.

Jak sobie radzić z wypaleniem zawodowym?

mężczyzna siedzący w biurze wypalony zawodowo

  • Zmieniaj swoją rutynę. Różnorodność w twoim życiu pomoże ci wyrwać się z nieprzyjemnego cyklu.
  • Spróbuj wyznaczyć cele dotyczące tego, co należy zrobić, a co może poczekać.
  • Szukaj wsparcia. Niezależnie od tego, czy wśród przyjaciół, współpracowników czy bliskich
  • Spróbuj relaksującej aktywności po za miejscem pracy lub technik relaksacji w biurze
  • Omów konkretne obawy ze swoim przełożonym. Być może uda Wam się wspólnie zmienić oczekiwania lub osiągnąć kompromis.
  • Nie przestawaj się uczyć. Poczucie wypalenia często bierze się z braku osobistego rozwoju a nowe umiejętności są na to świetnym lekarstwem.
  • Ustaw granicę. Oddziel czas i przestrzeń, które przeznaczasz na pracę od tych przeznaczonych na twoje życie prywatne.
  • Dbaj o swoje ciało. Sen, ruch i odpowiednia dieta może w znacznym stopniu poprawić Twoje samopoczucie.
  • Miej dobrą relację z samym sobą. Nie skupiaj się na swoich wadach, doceniaj swoje mocne strony
  • pozwól sobie na odpoczynek

Zachowaj otwarty umysł podczas rozważania swoich opcji. Postaraj się, aby wymagająca lub niesatysfakcjonująca praca nie zagrażała Twojemu zdrowiu. Nie musisz za wszelką cenę starać się odnaleźć w danym miejscu pracy. Odpowiedni, bezstronny specjalista, wysłucha Cię i pomoże przeanalizować sytuację a także zasugeruje i pomoże Ci wybrać odpowiednie ro związanie.



Holisens 2022. Wszystkie prawa zastrzeżone. Realizacja Sealan.



Holisens 2022. Wszystkie prawa zastrzeżone. Realizacja Sealan.