Godziny pracyPoniedziałek - Sobota 06:00 - 21:00DojazdFiltrowa 30/24, 02-080 Warszawa
blog-depresja-mlodzieży-psychoterpia-warszawa.jpg

8 listopada 2023 Bez kategorii

nastolatek na kapie w gabinecie terapeutycznym warszawa psychologDepresja u dzieci to często niezdiagnozowany problem, który wymaga uwagi ze strony opiekunów. Rozpoznanie depresji u dziecka może być trudne, ponieważ objawy często różnią się od tych u dorosłych. Poniżej znajduje się rozszerzony opis znaków depresji u dzieci, a także sposoby, jak możemy im pomóc:

Znaki Depresji u Dzieci

  1. Zmiany nastroju i emocji: Dzieci z depresją mogą doświadczać znacznych i często nieuzasadnionych zmian nastroju – od nadmiernego smutku do drażliwości.
  2. Trudności z koncentracją i uwagą: Spadek zdolności do koncentracji, zmniejszenie uwagi, a także wyraźny spadek w wynikach szkolnych.
  3. Zmiany w apetycie i wadze: Nagłe zmiany w apetycie – nadmierny lub znaczący spadek apetytu – mogą być sygnałem depresji. Zmiany wagowe również mogą wystąpić.
  4. Problemy ze snem: Bezsenność lub nadmierna senność mogą być objawami depresji u dzieci.
  5. Myśli samobójcze i negatywne wypowiedzi: Dzieci mogą wypowiadać myśli samobójcze lub negatywne opinie na swój temat, wyrażając brak wartości.
  6. Zmiana aktywności społecznej: Odczuwalny spadek aktywności społecznej, wycofanie się, unikanie interakcji z rówieśnikami.
  7. Pogorszenie wydajności w szkole: Spadek osiągnięć szkolnych, trudności w koncentracji podczas wykonywania zadań, niepokój związany z wydajnością.
  8. Brak zainteresowania ulubionymi czynnościami: Utrata zainteresowania lub radością z wykonywania ulubionych zajęć i hobby.
  9. Fizyczne dolegliwości bez wyraźnej przyczyny: Bóle głowy, brak energii lub inne dolegliwości fizyczne bez medycznych uzasadnień.
  10. Izolacja lub unikanie interakcji społecznych: Wycofanie się z relacji społecznych, unikanie rówieśników, ograniczanie kontaktu z rodziną.

Zrozumienie i rozpoznanie tych objawów może być pierwszym krokiem do pomocy dziecku z depresją. Kontynuacja wsparcia oraz dostosowanie strategii wspierania dziecka do jego indywidualnych potrzeb jest kluczowa dla powrotu do zdrowia psychicznego. Dlatego istotne jest otwarte rozmawianie, empatyczne wsparcie i skierowanie dziecka do specjalisty, jeśli zauważy się te objawy u dziecka.

Jak Możemy Pomóc Dziecku w Walce z Depresją?

Depresja u dzieci może być trudna do zidentyfikowania, ale istnieje wiele działań, które rodzice mogą podjąć, aby wesprzeć swoje dziecko w walce z tą chorobą psychiczną. Oto bardziej szczegółowe podejścia do zapewnienia wsparcia dzieciom cierpiącym na depresję:

1. Komunikacja i wsparcie emocjonalne:

uśmiechnięta nastolatka terapia warszawa dzieci młodzieżKomunikacja stanowi kluczowy element w zapewnianiu wsparcia dziecku z depresją. Stwórz bezpieczne otoczenie, w którym dziecko może otwarcie wyrażać swoje uczucia. Słuchaj uważnie i bez osądzania, dając wyraz zrozumienia. Pokaż, że jesteś gotowy słuchać i pomóc, nie bagatelizując ich doświadczeń.

2. Zwróć się o pomoc specjalisty:

Jeśli zauważysz u dziecka znaki depresji, ważne jest skonsultowanie się z lekarzem lub specjalistą od zdrowia psychicznego. Fachowa diagnoza i terapia mogą być kluczowe. Lekarz lub psycholog mogą zalecić terapię behawioralną, terapię poznawczo-behawioralną lub leki w zależności od potrzeb dziecka.

3. Stworzenie rutyny i zdrowego stylu życia:

Rutyna może przynieść duże korzyści dla dzieci z depresją. Pomóż dziecku utrzymać zdrowy styl życia poprzez regularne posiłki, sen i aktywność fizyczną. Zdrowa dieta, regularny sen i regularna aktywność fizyczna mogą wpływać na poprawę samopoczucia.

4. Wsparcie w szkole i społeczności:

Skontaktuj się z nauczycielami i specjalistami w szkole, aby zaoferować dziecku dodatkowe wsparcie. Zrozumienie ze strony nauczycieli wobec problemów dziecka i odpowiednie dostosowanie podejścia w szkole mogą być bardzo pomocne.

5. Otwarta rozmowa o depresji:

Rozmawiaj z dzieckiem otwarcie o depresji. Wytłumacz, że depresja jest chorobą, tak jak inne choroby, i że istnieją sposoby jej leczenia. Umożliwienie dziecku zrozumienia, że nie jest winne swojemu stanowi, może zmniejszyć poczucie wstydu i izolacji.

6. Tworzenie bezpiecznego środowiska domowego:

Stwórz dla dziecka bezpieczne i pocieszające środowisko w domu. To miejsce powinno być wolne od nadmiernego stresu i konfliktów. Zapewnij spokój, wsparcie emocjonalne i stabilność, aby dziecko czuło się komfortowo i bezpiecznie w swoim otoczeniu.

7. Zachęcanie do aktywności twórczych i wyrazu emocji:nastolatek w gabinecie terapeutycznym zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży

Dzieci często wyrażają swoje emocje poprzez działania twórcze, takie jak rysunek, pisanie czy muzyka. Zachęcaj dziecko do wyrażania swoich emocji w kreatywny sposób. Dzięki temu mogą znaleźć wyjście na swoje emocje i myśli, które trudno jest im wyrazić słowami.

8. Uczestnictwo w grupach wsparcia dla dzieci:

Grupy wsparcia dla dzieci z depresją mogą być pomocne, gdy dzieci mają okazję spotykać się z innymi, którzy przeżywają podobne doświadczenia. To daje im poczucie, że nie są sami, a współdzielenie z innymi może być budujące i przynoszące ulgę.

9. Wprowadzenie regularnych relaksacyjnych technik oddechowych i medytacyjnych:

Naucz dziecko prostych technik oddechowych lub medytacyjnych, które mogą pomóc w redukcji stresu i napięcia. Ćwiczenia oddechowe mogą uspokajać układ nerwowy, zmniejszać napięcie i zwiększać poczucie spokoju.

10. Poszukiwanie nowych zainteresowań i aktywności:

Pomóż dziecku odkrywać nowe pasje i zainteresowania. Może to być sport, sztuka, muzyka, czy nawet wolontariat. Nowe zajęcia mogą zapewnić pozytywne doświadczenia, rozruszać umysł i pomóc w budowaniu pozytywnej tożsamości.

11. Edukacja rodziców i bliskich w zakresie zdrowia psychicznego:

uśmiechnięta dziewczynka psycholog warszawa

Zdobądź wiedzę na temat zdrowia psychicznego, depresji u dzieci i metod wsparcia. Zrozumienie problemów, z którymi boryka się dziecko, pozwoli na bardziej skuteczne wsparcie i reakcję na sytuacje kryzysowe.

12. Kreowanie otwartego i akceptującego środowiska:

Stwórz atmosferę otwartości i akceptacji w domu. Daj dziecku przestrzeń, w której czuje się akceptowane bez względu na swoje emocje. To może pomóc w budowaniu zaufania i poczucia bezpieczeństwa, które są kluczowe w procesie powrotu do zdrowia psychicznego.

Zrozumienie, empatia i odpowiednie wsparcie

Te zachowania ze strony rodziców oraz bliskich mogą odegrać kluczową rolę w procesie leczenia depresji u dziecka. Ważne jest, aby dostosowywać podejścia do indywidualnych potrzeb każdego dziecka oraz konsekwentnie wspierać je na drodze do zdrowia psychicznego. Wsparcie i zrozumienie rodziców oraz otoczenia mogą pomóc dziecku odzyskać równowagę emocjonalną i zbudować pozytywny obraz siebie.

Spokojnego dnia!

Zespół Holisens


Uczennica-dziewczyna-ruda-szkola-zestresowana-mlodzież-fobia-szkolna.jpg

13 września 2023 Bez kategorii

Jak pomóc dziecku radzić sobie z presją i wymaganiami szkolnymi?

Najcenniejszą rzeczą, którą możemy dać naszym dzieciom, jest czas i uwaga.

Szkoła to miejsce, w którym dzieci rozwijają swoje umiejętności i zdobywają wiedzę, ale może być także źródłem ogromnego stresu. Jako rodzice, możemy odegrać istotną rolę w pomaganiu naszym dzieciom w radzeniu sobie z wymaganiami szkolnymi. Oto kilka praktycznych strategii:

1. Rozmawiaj z dzieckiem o jego uczuciach

dziewczynka uśmiechnięta pozująca do zdjęcia na tle innych dzieci

Wspieraj otwartą komunikację z dzieckiem. Zadawaj pytania o jego uczucia i doświadczenia w szkole. Nie wystarczy zapytać ogólnie, „Jak było w szkole?”. Na to pytanie dziecko zazwyczaj odpowiada „fajnie” a my wracamy do swoich zajęć. Zadaj konkretne pytania, na przykład:

  • „Jakie lekcje dzisiaj były najbardziej interesujące?”
  • „Czy masz teraz jakieś trudności w nauce?”
  • „Czy wiesz, że zawsze możesz porozmawiać ze mną o swoich zmartwieniach?”

Rozmawiając z dzieckiem, skup się na nim, słuchaj aktywnie, odłóż telefon, skoncentruj się na rozmowie, zadawaj pytania pogłębiające.

Przykład: Jeśli Twoje dziecko wyraża zaniepokojenie nadmierną ilością pracy domowej, możesz omówić, jak skutecznie organizować czas i rozwiązywać zadania.

2. Pomagaj w zarządzaniu czasem

Dzieci, które potrafią efektywnie zarządzać czasem, są w stanie zredukować stres związany z nauką. Wspólnie z dzieckiem stwórz harmonogram nauki, uwzględniając w nim przerwy na odpoczynek. Naucz je, że zarządzanie czasem to nie tylko klucz do sukcesu w nauce ale i do lepszego samopoczucia.

Przykładem może być:

  • 30 minut nauki matematyki,
  • 10 minut przerwy na świeże powietrze lub przekąskę,
  • 30 minut nauki języka obcego.

Przykład: Jeśli Twoje dziecko ma problemy z organizacją czasu, możecie razem opracować plan tygodniowy, w którym zapisujecie godziny przeznaczone na naukę, przerwy i czas wolny. Grafik może obejmować nie tylko zadania ale i bardziej przyjemne aktywności, jak na przykład wspólne lody w środę po szkole:)

3. Wspieraj zdrowe nawykiuczennica obgadywana przez koleżanki w szkole bulling smutna oparta o ścianę

Zdrowe nawyki żywieniowe, regularna aktywność fizyczna i odpowiedni sen mają ogromne znaczenie dla zdolności dziecka do radzenia sobie ze stresem. Aktywność fizyczna wpływa na mózg, zwiększa poziom pewności siebie, daje poczucie sprawczości oraz przynależności do grupy rówieśniczej.

Przykłady wpływu aktywności fizycznej na mózg to:

  • Poprawa koncentracji.
  • Redukcja poziomu stresu i lepsza regulacja emocji.
  • Wzrost wydolności intelektualnej.

Przykład: Zachęć swoje dziecko do aktywności fizycznej, na przykład wspólnego biegania, jazdy na rowerze czy udziału w zajęciach sportowych.

4. Pomagaj w radzeniu sobie z problemami

Nauka jest procesem pełnym wyzwań. Zachęć swoje dziecko do radzenia sobie z problemami, ucząc je trwałości i elastyczności. Pytaj o konkretne sytuacje i reakcje, na przykład:

  • „Co myślisz, że poszło źle w tej sytuacji, i jak możemy to poprawić?”
  • „Czym możemy zająć się najpierw, aby pomóc Ci się lepiej czuć?”

Warto podkreślić, że w pierwszej kolejności należy zadbać o dobre samopoczucie dziecka, ponieważ stres może utrudnić przyswajanie wiedzy i osiąganie dobrych wyników szkolnych.

Przykład: Jeśli Twoje dziecko otrzymało mniej niż satysfakcjonującą ocenę, możecie razem analizować, gdzie popełniono błąd i jakie kroki podjąć, aby się poprawić. Jednak zawsze podkreślaj, że najważniejsze jest, żeby dziecko czuło się dobrze ze sobą i swoją nauką.

5. Praktykujcie techniki relaksacyjne

Naucz dziecko technik relaksacyjnych, które pomogą mu kontrolować stres. Przykładem może być ćwiczenie oddechowe. rodzice z dziećmi układający puzzle przy stole uśmiechnięci rodzina świadome rodzicielstwoWłącz to w codzienne aktywności, na przykład podczas spaceru. Razem skupcie się na głębokim, spokojnym oddychaniu. To doskonały sposób, aby oswoić dziecko z technikami relaksacyjnymi.

Nie musisz nawet nazywać tych aktywności, techniką relaksacji i uważności może być wspólne układanie puzzli, gra w Jengę czy budowanie z klocków. Chodzi o to, żeby skupić się na chwili obecnej, wyciszyć zewnętrzne stresory i uspokoić umysł. Dodatkowym atutem będzie wzmocnienie waszych więzi.

6. Komunikacja z nauczycielami i psychologiem szkolnym

Rodzice powinni aktywnie uczestniczyć w edukacji swojego dziecka, co obejmuje także komunikację z nauczycielami i psychologiem szkolnym. Rodzic powinien zaangażować się, gdy:

  • Dziecko wykazuje wyraźne spadki w wynikach szkolnych lub trudności w nauce.
  • Dziecko wykazuje objawy dużego stresu, takie jak bezsenność, zmiany w zachowaniu czy nagłe pogorszenie zdrowia.
  • Dziecko ma problemy z prześladowaniem.
  • Dziecko ma trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami.

W takich przypadkach, rodzice powinni zachęcać dziecko do otwartej rozmowy o problemach i próbować zrozumieć jego punkt widzenia. Następnie warto podjąć działania w celu rozwiązania sytuacji, takie jak kontakt z nauczycielami lub psychologiem szkolnym, by uzyskać fachową pomoc.

Badania neurobiologiczne u dzieci i młodzieży

Ostatnie badania z zakresu neurobiologii dostarczają cennych informacji na temat tego, jak dzieci i młodzież reagują na sytuacje stresowe w odmienny sposób niż dorośli. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla odpowiedniego wsparcia i rozpoznawania objawów stresu u młodszych osób.

Mózg dzieci i młodzieży nadal się rozwija, szczególnie obszary związane z kontrolą emocji i procesowaniem stresu. Badania wykazują, że te obszary, takie jak korowód przedczołowy, rozwijają się stopniowo i nie osiągają pełnej dojrzałości aż do wieku dorosłego. To oznacza, że młodsze osoby mogą mieć trudności w kontrolowaniu emocji i reagować na stres bardziej impulsywnie niż dorośli.

Agresja i wycofanie dzieckaruda dziewczyna z słuchawkami na uszach trzymająca w ręce telefon

Sposobem radzenia sobie z problemami i stresem może być podobnie jak u dorosłych agresja, samookaleczanie lub wycofanie. U dziecka ta reakcja może być bardziej intensywna. Ponad to kora przedczołowa, która odpowiada między innymi za racjonalne myślenie, planowanie i nasze reakcje na stresory wciąż nie jest pełni rozwinięta.

Pamiętajmy, że jeżeli dziecko przejawia niechęć do nas lub innych osób bądź wykazuje zachowanie, którego nie akceptujemy może być to wołanie o zwrócenie uwagi lub zagubienie. Wyposażeni w tę wiedzę będziemy mogli skutecznie pomóc dziecku zamiast nieświadomie nasilać jego objawy.

Długotrwały stres dziecka

Badania również podkreślają, że długotrwałe narażenie na stres w okresie dzieciństwa i młodości może mieć negatywny wpływ na rozwijający się mózg. To może prowadzić do problemów z regulacją emocji, funkcjami wykonawczymi oraz zdolnością do radzenia sobie ze stresem w przyszłości.

Jako rodzice nie uzyskujemy automatycznie instrukcji obsługi młodego człowieka, każdy z nas popełnia w dobrej wierze wiele błędów wychowawczych, powiela krzywdzące schematy z własnego dzieciństwa lub nie jest w stanie nawiązać satysfakcjonującej więzi z dzieckiem.

W obecnych czasach dysponujemy wiedzą na ten temat, warto aby jako rodzić poszukiwać tej wiedzy. Możemy zacząć od publikacji, książek lub podcastów. Warto także zwrócić się o poradę do specjalisty, psychologa lub psychoterapeuty. Pomoże nam on dobrać odpowiednie narzędzia aby zapewnić dziecku najlepsze warunki dorastania.

Podsumowanie

Rozumienie, że dzieci i młodzież reagują na stres inaczej niż dorośli, jest kluczowe dla skutecznego wsparcia i zapewnienia zdrowego rozwoju emocjonalnego. Działając w oparciu o wiedzę z zakresu neurobiologii, rodzice mogą lepiej zrozumieć i pomóc swoim dzieciom w trudnych chwilach.

Życzymy dobrego dnia. W razie potrzeby jesteśmy do Twojej dyspozycji.
Zespół Holisens


terapia-zaburzenia-psychiczne-nastolatków-dziewczyna-u-psychologa.jpg

14 marca 2023 Bez kategorii

Zdrowie psychiczne nastolatków. Poradnik Rodzica.

Dla Rodzica

plan leczenie nastolatka chłopak rozmawia z psychologiem kobietą

Wiele nastolatków boryka się z problemami emocjonalnymi i psychicznymi, takimi jak lęki, depresja, stres, zaburzenia jedzenia, uzależnienia i wiele innych. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice i opiekunowie zdawali sobie sprawę z tych problemów i wiedzieli, jak pomóc swoim dzieciom.

W czasie badań mózgu nastolatków zauważono, że dojrzewanie mózgu kończy się około 25 roku życia, co oznacza, że część mózgu odpowiadająca za impulsywność i emocje działa inaczej niż u dorosłych. Warto o tym pamiętać, chcąc udzielić wsparcia swojemu dziecku. Wiedza ta może pomóc zachować Rodzicom spokój i cierpliwość.

Młodzież może działać impulsywnie lub podejmować złe decyzje i jest to zupełnie naturalne, alema tym samym duży potencjał do uczenia się i zmiany zachowań. Warto więc pamiętać, że młodzież z zaburzeniami psychicznymi ma z całą pewnością możliwość zmiany i pełnego wykorzystania swojego potencjału.

Co możemy zrobić jako Rodzice?

  1. Uważaj na objawy. Objawy zaburzeń psychicznych mogą być różne, od problemów ze snem po wycofywanie się z życia towarzyskiego. Zwróć uwagę na takie objawy jak: brak apetytu, zmiany w zachowaniu, problemy z koncentracją, uczucie smutku lub beznadziei. To sygnały, że dziecko może mieć problemy ze zdrowiem psychicznym.
  2. Otwórz się na rozmowę. Niektóre nastolatki nie chcą mówić o swoich problemach, ale ważne jest, aby zachęcić je do otwartości i rozmowy. Zachęć swoje dziecko, aby powiedziało ci o swoich uczuciach, a następnie wysłuchaj ich uważnie i z empatią. Spróbuj wspólnych ciekawych aktywności, jak wspólna jazda na rowerze czy wspólne wyjazdy.
  3. Znajdź odpowiedniego terapeutę. Jeśli podejrzewasz, że twoje dziecko ma problemy ze zdrowiem psychicznym, warto skonsultować się z lekarzem lub terapeutą. Wybierając terapeutę, upewnij się, że jest on odpowiednio wykwalifikowany i doświadczony w pracy z nastolatkami.
  4. Zapewnij wsparcie emocjonalne. Rodzice powinni zapewnić swoim dzieciom odpowiednie wsparcie emocjonalne. Nastolatki potrzebują akceptacji i wsparcia, aby radzić sobie z problemami. Pamiętaj, żeby okazać swoje wsparcie wtedy, kiedy twoje dziecko tego potrzebuje, ale jednocześnie daj mu przestrzeń i czas, aby radziło sobie z problemami na własną rękę.
  5. Zachęć do aktywności fizycznej i zdrowego stylu życia. Aktywność fizyczna i zdrowy styl życia mogą pomóc nastolatkom w radzeniu sobie ze stresem i poprawić ich samopoczucie. Zachęć swoje dziecko do regularnych ćwiczeń i zdrowego stylu życia, aby zapewnić mu najlepsze wterapia zaburzenia psychiczne nastolatków dziewczyna u psychologaarunki do zdrowego rozwoju.

Rodzaje wsparcia dla nastolatków

  1. Terapia poznawczo-behawioralna: Jest to jedna z najskuteczniejszych form terapii dla nastolatków z zaburzeniami psychicznymi. Terapeuta pomaga nastolatkowi zrozumieć, jak negatywne myśli wpływają na jego zachowanie i emocje, a następnie wprowadza skuteczne techniki, które pomagają zmienić negatywne myśli i wzorce zachowania.
  2. Terapia rodzinna: Ta forma terapii pomaga w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków poprzez zaangażowanie całej rodziny w proces leczenia. Rodzice są uczą, jak lepiej komunikować się z dzieckiem i jak pomóc mu w radzeniu sobie z emocjami.
  3. Terapia grupowa: Nastolatkowie, którzy borykają się z podobnymi problemami, spotykają się w grupach, aby dzielić się swoimi doświadczeniami i wspierać się nawzajem. Ta forma terapii jest szczególnie skuteczna dla nastolatków z zaburzeniami lękowymi.
  4. Terapia sztuką: Ta forma terapii angażuje nastolatków w twórczą pracę, na przykład w malarstwie, pisaniu, teatrze czy tańcu, co może pomóc w radzeniu sobie z emocjami i redukcji stresu.
  5. Leczenie farmakologiczne: Leki przeciwdepresyjne, antydepresanty czy leki przeciw lękom mogą pomóc w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków. Warto jednak pamiętać, że farmakoterapia powinna być zawsze stosowana pod nadzorem lekarza.

Niezależnie od wybranej formy leczenia, ważne jest, aby rodzice i terapeuci byli wsparciem dla nastolatków i pozytywnie motywowali ich do kontynuowania leczenia. Warto pamiętać, że zdrowie psychiczne jest równie ważne, jak zdrowie fizyczne, i należy zawsze szukać pomocy, gdy pojawią się trudności emocjonalne czy psychiczne.

nastoletni chłopiec rozmawia z kobietą psycholożką

„Zdrowie psychiczne jest jak niedostrzegalna obecność powietrza – dopiero w momencie, gdy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak bardzo jest nam potrzebne.”

Rodzaje wsparcia dla Rodziców

Dla rodziców nastolatków, które borykają się z problemami psychicznymi, dostępne jest wiele rodzajów wsparcia. Oto kilka sugestii:

  1. Terapia rodzinna – Terapia rodzinna jest skuteczną metodą pomocy. W ramach terapii rodzina spotyka się z terapeutą, który pomaga im w komunikacji i rozwiązywaniu konfliktów. Terapia ta pomaga zrozumieć, co dzieje się w życiu dziecka i jak rodzina może pomóc mu w radzeniu sobie z trudnościami.
  2. Grupy wsparcia dla rodziców – Grupy wsparcia to miejsca, w których rodzice mogą spotkać się z innymi, którzy mają podobne problemy. W takich grupach mogą dzielić się swoimi doświadczeniami i uzyskać wsparcie emocjonalne oraz praktyczne rady od innych rodziców.
  3. Indywidualna terapia dla rodziców – Często rodzice nastolatków potrzebują pomocy w radzeniu sobie z własnymi emocjami i stresem, który wynika z sytuacji, w której się znajdują. Indywidualna terapia dla rodziców może pomóc im w lepszym zrozumieniu swoich uczuć i potrzeb oraz w nauce skutecznych technik radzenia sobie ze stresem.
  4. Kursy szkoleniowe – Istnieją specjalne kursy szkoleniowe dla rodziców nastolatków, które pomagają im zrozumieć, jakie zachowania są normalne w trakcie dojrzewania, jak rozpoznać problemy psychiczne u dziecka oraz jak skutecznie komunikować się z nastolatkiem.
  5. Wsparcie ze strony specjalisty – W przypadku poważnych problemów psychicznych u nastolatka, rodzice mogą potrzebować wsparcia specjalisty, takiego jak psycholog czy psychiatra. Specjaliści ci mogą pomóc w postawieniu diagnozy oraz w leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatka.

Warto pamiętać, że wsparcie dla rodziców nie jest jednorazową pomocą, ale procesem długoterminowym. Wsparcie rodziców jest niezwykle ważne dla zdrowia psychicznego dziecka i powinno być dostępne dla każdej rodziny, która go potrzebuje.

korzyści z terapii poznawczo bechawioralnej nastolatka w gabinecie psychologicznym

Jak wybrać dobrego psychologa dla nastolatka? Jakie pytania zadać?

Wybór dobrego psychoterapeuty dla nastolatka jest kluczowy dla skutecznego leczenia zaburzeń psychicznych. Oto kilka wskazówek, na co zwrócić uwagę i jakie pytania zadać przy wyborze terapeuty dla twojego dziecka:

  1. Kwalifikacje i doświadczenie: Sprawdź, czy terapeuta ma odpowiednie kwalifikacje i certyfikaty. Ważne jest, aby terapeuta miał doświadczenie w pracy z nastolatkami oraz w leczeniu konkretnych zaburzeń psychicznych, z jakimi boryka się twoje dziecko.
  2. Styl terapii: Istnieją różne style terapii, np. terapia poznawczo-behawioralna lub psychodynamiczna. Ważne jest, aby wybrać terapeutę, który stosuje styl terapii, który odpowiada twojemu dziecku i jego potrzebom.
  3. Komunikacja: Ważne jest, aby terapeuta miał dobre umiejętności komunikacyjne i był w stanie nawiązać pozytywną relację z twoim dzieckiem. Zwróć uwagę, czy terapeuta słucha uważnie, zadaje pytania i odpowiada na wątpliwości.
  4. Dostępność: Ważne jest, aby terapeuta miał dostępność i był w stanie umówić się na regularne sesje. Sprawdź, czy terapeuta ma elastyczne godziny pracy i czy jest w stanie zaoferować odpowiednią liczbę sesji.
  5. Współpraca z rodzicami: Współpraca z rodzicami jest ważna, aby terapia mogła być skuteczna. Zwróć uwagę, czy terapeuta jest otwarty na współpracę z tobą i czy jest gotów odpowiedzieć na twoje pytania i wątpliwości.
  6. Słuchaj swojego dziecka: Daj nastolatkowi możliwość wyboru. Przedstaw dwie lub więcej możliwości. Jeśli terapeuta będzie wyborem nastolatka, łatwiej nawiąże z nim szczerą i dobrą relację.

Podczas pierwszej wizyty z terapeutą warto zadać kilka pytań, aby lepiej poznać jego kwalifikacje i podejście do terapii. Oto kilka przykładowych pytań:

  • Jakie jest twoje doświadczenie w pracy z nastolatkami i jakie zaburzenia psychiczne najczęściej leczysz?
  • Jaki styl terapii preferujesz i jakie techniki stosujesz?
  • Jakie są twoje oczekiwania od rodziców i jakie jest twoje podejście do ich zaangażowania w terapię?
  • Jak często będzie odbywać się terapia i jak długo będzie trwać?
  • Jakie są twoje stawki, czy prowadzisz również terapię on-line?
  • Jakie jest twoje podejście do leków i innych form leczenia, takich jak terapia behawioralna czy trening uważności?

Wybór odpowiedniego terapeuty może być trudny, ale ważne jest, aby znaleźć osobę, która będzie w stanie pomóc twojemu dziecku w radzeniu sobie z problemami psychicznymi.

nastolatka podczas sesji rodzinnej w gabinecie psychologaProblemy psychiczne nastolatków, co rodzić dalej?

Rodzice nastolatków z zaburzeniami psychicznymi powinni zawsze pamiętać, że nie są sami i że istnieją różne sposoby wsparcia, które mogą pomóc im w tej trudnej sytuacji. Ważne jest, aby szukać pomocy u doświadczonych specjalistów, takich jak psychoterapeuci, psychiatrzy lub psycholodzy kliniczni, którzy są wykwalifikowani w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych u nastolatków.

Nie należy się bać prosić o pomoc i szukać odpowiednich zasobów i organizacji, które mogą udzielić wsparcia i informacji. Ważne jest również, aby zawsze utrzymywać otwartą i szczerą komunikację z nastolatkiem, okazywać mu miłość i wsparcie, i zachęcać do szukania pomocy, gdy tylko się tego potrzebuje.

Należy pamiętać, że zaburzenia psychiczne nie definiują całej osoby, a leczenie i terapia mogą pomóc w poprawie stanu zdrowia psychicznego nastolatka. Każdy proces leczenia wymaga czasu, cierpliwości i zaangażowania, ale z odpowiednim wsparciem i podejściem, rodzice mogą pomóc swojemu dziecku w pokonaniu trudności i prowadzeniu zdrowego i szczęśliwego życia.

Spokojnego dnia, Państwa Zespół Holisens


stany-lękowe-lęk-atak-paniki-mężczyzna-psycholog.jpg

9 stycznia 2023 Bez kategorii

Zaburzenia lękowe, ataki paniki- pytania i odpowiedzi

Jeśli zmagasz się z niepokojem i lękiem, który narasta w środku, dobrze jest dowiedzieć się więcej na jego temat. Sama świadomość procesów, które zachodzą w organizmie podczas stanów lękowych pomaga w ich obniżeniu.

6 najczęstszych pytań na temat lęku i paniki zadawanych przez nasze Pacjentki oraz Pacjentów.

kobieta lęk atak paniki noc samaOto kilka odpowiedzi dla Ciebie.

Po pierwsze: czym jest zaburzenie lękowe uogólnione?

Stany lękowe charakteryzują się zamartwianiem i niepokojem, które mogą, ale nie muszą, koncentrować się na konkretnym zmartwieniu, wyzwalaczu lub stresie. Możemy czuć ciążący nam lęk bez wyraźnego powodu. Objawy te, mogą się nasilać lub ustępować w zależności od pory dnia.

Lęk i niepokój często są tak silne, że wywołują dezorientację oraz objawy fizyczne, jak ból w klatce piersiowej czy problemy układu pokarmowego. Lęk może także przeistoczyć się w intensywne napady lękowe, to epizody silnego niepokoju mogące trwać od kilku minut do godziny i więcej.

Objawy mogą się różnić w zależności od dnia i osoby oraz nakładać się na siebie. Ten stan może być długotrwały i sprawić duże trudności w codziennym funkcjonowaniu. Na szczęście istnieją sprawdzone metody, pozwalające zredukować lęk.

Pytania dotyczące lęku

  1. PYTANIE: Wydaje mi się, że tylko ja tego doświadczam. Czy to prawda?

ODP: Jeśli rozejrzymy się w przeciętnym autobusie, prawdopodobnie 2-3 osoby na jakimś etapie doświadczały zaburzeń lękowych. Około 7-10% ludzi w Polsce rozwinie stany lękowe w ciągu swojego życia.

Liczba ta wynosi ok 2,5 mln osób i stale się zwiększa. Na szczęście świadomość tej przypadłości również rośnie w społeczeństwie. Częściej o tym otwarcie rozmawiamy a dzięki temu łatwiej możemy uzyskać wsparcie i oswoić lęk.

mężczyzna lekarz psychiatra sesja terapeuta atak paniki

2. PYTANIE: Czy to jest uleczalne? Czy będę mieć zaburzenie lękowe na zawsze?

ODP.: Zaburzenia lękowe to długotrwała, przewlekła przypadłość, na którą istnieją jednak sprawdzone metody przeciwdziałania. Ponad połowa osób zgłaszających się na leczenie twierdzi, że ich zmartwienia zaczęły się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania.Lęk najczęściej nie ustępuje samoistnie. W przypadku większości osób potrzebna jest interwencja i leczenie. W zależności od natężenia objawów, istnieje kila ścieżek pomocy, które wzajemnie się wspierają:

  1. Podnoszenie samoświadomości, medytacja, mindfulness, poszerzanie wiedzy na temat lęku i jego mechanizmów.
  2. Spotkania z terapeutą. Budują one świadomość i dają narzędzia do radzenia sobie z lękiem i jego stopniowego wygaszania.
  3. Spotkanie z psychiatrą, skorzystanie z pomocy leków. W przypadku cięższych stanów lękowych lub ataków paniki, leki mogą zapewnić dodatkowy komfort do przeprowadzenia terapii. Kiedy terapia zaczyna przynosić efekty, stopniowo możemy obniżać dawkę podawanych leków.

Niekiedy proces “schodzenia” z leków może nie udać się za pierwszym razem. Bywa, że osoby dotknięte stanami lęku i niepokoju przyjmują leki przez wiele lat. 

 

  1. PYTANIE: Jak wygląda atak nerwicy lękowej?

ODP:  Atak nerwicy charakteryzuje się pojawieniem silnego lęku, który przekłada się na trudności z oddychaniem, przyspieszonym biciem serca i drżeniem rąk lub całego ciała. Towarzyszy mu często uczucie odrealnienia i kłopoty z mową.

Osoba doświadczająca ataku lękowego może mieć wrażenie, że ten stan się nie skończy, i że nikt nie jest w stanie jej pomóc. Może występować uczucie zbliżającej się śmierci lub uczucie, że traci się rozum. Podczas ataku lękowego postaraj sobie uświadomić, że to jest ten stan, że ten stan minie, oraz że wiele osób cierpi na podobne zaburzenia. 

4. PYTANIE: Dlaczego cierpię na zaburzenia lękowe?

ODP:  Możesz doświadczyć lęku na każdym etapie życia, przyczyny lęku są złożone i mogą wystąpić na skutek:

  • problemów rodzinnych, finansowych, towarzyskich lub zawodowych
  • problemów zdrowotnych związanych między innymi z tarczycą, chorobą Alzheimera, Parkinsona czy cukrzycą
  • stresujących bieżących sytuacji jak zmiana szkoły lub pracy, narodziny dziecka, rozwód, śmierć bliskiej osoby, wypadku lub doświadczenia przemocy
  • nadużywania alkoholu, narkotyków lub leków
  • uwarunkowań osobowościowych jak perfekcjonizm, wysoka wrażliwość czy potrzeba kontroli
  • trudnej, niestabilnej sytuacji w dzieciństwie lub w przeszłości jak śmierć rodzica, przemoc emocjonalna i fizyczna  w domu, wykorzystywanie, nadmierne oczekiwania lub brak zainteresowania bliskich
  • uwarunkowań genetycznych 

 

5. PYTANIE: Jak leczyć zaburzenia lękowe?

ODP: Istnieje wiele narzędzi leczenia zaburzeń lękowych, oto kilka najbardziej sprawdzonych metod:

  • Psychoterapia- Terapeuta i psycholog posiadają zestaw narzędzi, dzięki którym Twój lęk będzie się obniżał. Regularne spotkania terapeutyczne wyposażą Cię w wiedzę i pomogą zminimalizować lęk i przywrócić spokój w Twoim życiu
  • Farmakoterapia- W przypadku silnego lęku, Lekarz psychiatrii wyposaży Cię w leki działające krótko i długofalowo. Dzięki temu łatwiej będziesz mogła/mógł skupić się na wprowadzaniu w życie pozostałych technik redukcji lęku. 
  • Relaksacja – znajdź czas na odpoczynek i zdrowy sen. Wykorzystaj techniki relaksacyjne jak medytacja czy praktyka uważności, ćwiczenia oddechowe
  • Postaraj się nie wprowadzać istotnych, stresujących zmian w swoim życiu w okresach wzmożonego lęku.kobieta joga relaks spokój medytacja mindfulness
  • Styl życia – aktywności fizyczna, zdrowe odżywianie, 
  • Przeżywaj i wyrażaj emocje – nie tłum w sobie gniewu, niepewności i frustracji. Bądź blisko ludzi, na których Ci zależy. Jeśli czujesz potrzebę, rozmawiaj o swoich problemach.
  • Unikaj używek, alkohol i narkotyki potrafią na krótką chwilę stłumić lęk, który wraca ze zwielokrotnioną siłą

 

6. PYTANIE:Jakie leki na stany lękowe?

ODP: Leki mogą stanowić dopełnienie psychoterapii, która pozostaje jedną z kluczowych metod leczenia zaburzeń psychicznych z grupy zaburzeń lękowych.

  • Do leków przeciwlękowych możemy zaliczyć między innymi inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny czyli leki antydepresyjne. Ich zalety to skuteczne działanie przeciwlękowe i brak działania uzależniającego, uzyskanie efektów wymaga jednak dłuższej terapii. (citalopram, sertralina, paroksetyna)
  • Benzodiazepiny– są to leki o wysokiej skuteczności jednak krótkotrwałym działaniu. Mogą pomóc nawet kilkanaście minut po zastosowaniu. Stosowanie tych leków wiąże się jednak z dużym ryzykiem uzależnienia oraz ciągłą potrzebą zwiększania dawki, gdyż organizm się do nich przyzwyczaja. Należy je stosować zgodnie ze ścisłymi zaleceniami psychiatry.(lorazepam czy alprazolam)
  • Innym lekiem stosowanym w przypadku zaburzeń lękowych  jest pregabalina, która ma dobrą skuteczność w określonych typach lęku. Jej działanie jest zauważalne już po tygodniu stosowania. Może być przepisana krótko lub długoterminowo. Jest lekiem stosunkowo bezpiecznym i nie powinna powodować uzależnienia.
  • W przypadku mniej nasilonych objawów stosuje się również, hydroksyzynę, buspiron lub leki ziołowe jako uzupełnienie terapii.

Do stanów lękowych należy podejść całościowo, nie ograniczając się do jednej formy pomocy. Wszystkie metody powinny się wzajemnie wspierać. Jeśli czujesz, że temat zaburzeń lękowych dotyka Ciebie lub kogoś z Twoich bliskich, sięgnij po specjalistyczne wsparcie. To można i należy leczyć. Jest to rozpoznana i częsta przypadłość, nie jesteś z tym sama/sam. Im wcześniej rozpoczniesz terapię, tym szybciej złagodzisz stany lękowe. 

Życzymy spokojnego dnia,

W razie potrzeby, jesteśmy do dyspozycji,

Zespół Holisens

 



Holisens 2022. Wszystkie prawa zastrzeżone. Realizacja Sealan.



Holisens 2022. Wszystkie prawa zastrzeżone. Realizacja Sealan.